فهم مشترک

درودتان ودستمریزاد
این سرود سرا پا حسن در شروعی عطشناک و اندیشه ورز
آغاز می شد در تشبیهی که باحذف حرص که خود نوعی حشوملیح بود به تشبیه بلیغی تبدیل می شد ومضافا شروع دوبار واژه ی ” ” به ” آمده که تن به تکرار می زد و علاوه در اول کلام را در زمان به عقب می راند و شعر را در قدیم می برد و اگر” به ” اول تبدیل به در می شد علاوه بر اینکه از تکر ار رها می شد اون عقب گرد در زمان هم خنثی می گشت ناگفته نماند که تشنگی خود مفهوم حرص را در بطن دارد اصلا گاهی بجای حر ص استعمال می شود ودر ادامه ” هیچ و هیچ معنایی دوم ” هم حشو بودند چون “جز” معنی هیچ را بر جمله تحمیل می کند و دیگر نیازی نیست و واژه ی ” تهی ” هم اسم معناست و علامت جمع ” های ” اضافیست و نیاز به اون نیست و این حشو ها شعر را از ایجاز خالی می کند و د ر اطناب می برد که خود دو ضعفی در نگارشست
و دیگر حتی کشتی نشستگان … باز حشوداشت ” آتش و صلیب و بدر هم” که حشو بودند و به نوعی شعر توضییح داده می شد واما “نفس بریدگان گردنه های فهم مشترک ” تعبیر جالبی بود و گردنه های فهم مشترک بویژه جالب بود و تشبیه بلیغ بود
و عبارت کیمیای فروریخته …. در این عبارت هم مضمون بدیع و نو آمده و بسیار جالب بود و به نوعی استعاره بود و فرو ریخته هم کنایتی بود از آسمانی بودنشان و اون بیدریغی را از لطف خداوند می رساند و علاو ” آسان و محال” هم مضمونی را در پارادکس رقم می زد که جالب بود و در خور توجه البته معنایی هم در ایهام در” محال ” موجود بود و خوب بود واما
اوج کلام درین عبارت ” حقیقتی بیرون از حباب ”
که در معانی ایهامی مختلف بکار می رفت که خالص وبی غل و غش بود و دیگر از سر باد و هوا و هوس نبود که این ترکیب نغز و نو بود و در جای خو عالی نشسته بر مسند سخن ،

ودیگر شاعران و … که این عبارت بجا بود و آراستگی کلام را در معنی و لفظ بهمراه داشت و بقولی لف و نشر مرتب بود و زیب و زیبایی متن شعر بود
و اما ” فهم مشتر ک به یکی بذر معصوم ” هم عبارت جالبی بود و “به “هم حشو محسوب بود چون یکی اون ” ی ” خود وحدت بود و نکره و خوب ترکیب بود اون یکی خود کلی حرف داشت که ناشناخته بود و بذر معصوم هم ترکیبی و صفی که استعاره بود و تشخیص و خوب بود
و “در کف خشک سنگلاخ تعصب ” هم ترکیب بسیار عالی وعقیم هم صفتت جالبی بود دراین جا و بسزا و دیگر ” ماند ” که در موضع ایهامی بود و بسیار ماهرانه نصب شده ماند ایهام داشت که اولا تشبیه را رقم می زد در بالا و دیگر مانده است به معنی فعل که بسیار در خور و درد بخور می شد
ادامه دارد

و
در ادامه
عبارت همهمه …
و زمزمه گرچه مضامین خوبی هستند ولی کل عبارت حشو ملیح بود چرا؟ چون هیچ افزونی بر مضامین شعر نمی کرد
و همه را شنیده ام اصلا حشوبود واگر نمیآ مدند هیچ ضربه ای به شعر وارد نمی شد و شما اگر اون همهمه ی قرون واکنون را نمی دانستید در باره فهم مشتر که این شعر سروده نمی شد
و”گدازه ها بر دهانم ” هم تعبیر بسیار بجایی بود واستعاره بود از آتشفشان
واما نامیدی می تابد بر من
می تابد معمولا در موارد مثبت بکار گرفته می شود
و حتی می وزد هم در لطف و تلطف وزیدنیست که بازهم افعال مورد تردیدند و باید چیز دیگری می آمد
و اما پایان که در یاس تمام می شد خود حرف داشت
که اگر در نوید و امید بود شاید بهتر بود که یاس هر بدتری را بدتر می کند و از” می وزد تا پایان شعر ” روبه سستی رفته و گسیختگی داشت در انسجام و استحکام و
و با دیدی دیگر این نمی توانست باشد که با یاس منطبق می شد و این فسردگی و گسیخت کلام در پایان توجیه اش از نظر عاطفی فقط یاس بود و رنگ یاس را نشان می داد وخوب بود و لی از نظر قوام و قاموس شعر مقداری در سستی به پایان آمده
واما ” اگر بخواهد .. ” که اینهم حرف داشت که ایهام داشت وبسیار خوب آمده و یکی که اگر خداوند بخواهد و دیگر اینکه اگر بنده بخواهد هدایت می شود و سر نوشت خود را خودشان تعیین می کنند
درودتان و دستمریزاد
با ارادت و ادب ببخشید ازین صراحت
باچاشنی چالشی من نقد کردم
واین چیزی از فخامت لحن و پیام ارجمند و سوز جان در شعر نمی کاهد بل این شعر لایق این بود و این وجه و درد مشترک که وقت مصروفش شود وهمه اشعار درین مقال نمی گنجند
و السلام🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

سلام و درود استاد

نا امیدی می تابد بر من
می وزد بر ما
شاید آرزویی است نا ممکن
اصراری است بیهوده
فهم مشترک
خداوند هدایت می کند
هر کس را که بخواهد

ابلاغ از ما هدایت از خداوند ، هم اوست هدایت به راه مستقیم ….

لذّت بردم

شادکام باشید

🍃💐🍃💐🍃💐🍃

درودها
بر شما
دستمریزاد و 🌺🌺🌺🌺
دو بار مطلب نوشتمدر باره ی این شعر

بار فتن برق حذف شد

این زمان بگذار تا وقت دگر
🌺🍃

زیباست
احسنت🌺

🌿👏👏👏🌹

سلام و درود

چه فکر عمیقی!

آفرین

در پناه خدا 🌿👏👏👏👏🌿

… درود
بنده همیشه سعی می کنم دلم می گیرد پای شعر تا نظری بنویسم معمولا کلمه ای یا از شعر قرض بگیرم و هرم نظر و یا بداهه ام قرار دهم… چرا که از نظرات عمومی و تکراری بیزارم. امروز ولی دلم سنگ بود و مغزم منگ؛

تا دل نگیرد، واژه ای هیچ میل به آمدن ندارد!

درود برشما گرامی .لذت بردم🌿🌺🌺🌺🌿