![جواد مهدی پور](https://sherepaak.com/wp-content/uploads/2022/10/Javad-2-e1666306587935.jpg)
🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
استقبالی از غزل صائب تبریزی
بسمه تعالی
مرغ زیرک چون بیفتد روزی از پا در قفس
بال و پر کم می زند از تنگیِ جا در قفس
دل چگونه می شود در سینه ی صد چاک ، باز
نیست ممکن جا شود بر قافِ عنقا در قفس
بلبل از کوتاه بینی می کند گل را نگاه
غافل از نیرنگِ صد دامِ تماشا در قفس
نیست ما را شکوه از دلتنگیِ وقتِ غروب
از جنون با رنگِ خون داریم صحرا در قفس
از هم آوازانِ دل ، زندان گلستان می شود
مرغِ خوش الحان ندارد حال ، تنها در قفس
مثلِ غنچه در حصارِ بوستان ، لب وا نکن
از زبانِ خود بیفتد مرغِ گویا در قفس
بی طلب ، رزقِ گرفتارانِ دنیا می رسد
دانه و آب ست مرغان را مُهیّا در قفس
زندگی تلخ ست بر ما در فراقِ دوستان
نیست طعمِ عیش بر بلبل گوارا در قفس
ما چرا از بد گمانی سهمِ هم را می خوریم
روز و شب آماده باشد روزیِ ما در قفس
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):