🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
من لیلی روزگار خویشم
مجنون نشده، نیا به پیشم
لب تر شده از باده ی نابم
رو، می زده آ، بخوان کتابم
سرمست زِ ناله هّزارم
دلبسته دشت لاله زارم
از عشق به زلف من کمند است
دلها که در این سلسله بند است
گر جام دهی می شکنم باز
گر عشوه خری ،کنم بسی ناز
دلگیر مشو از این کلامم
باز آی به بّر ، بکن سلامم
من ذره کوچکی، تمامم
مجنون نشده مکن سلامم…
telegram.me/sagharsher
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (9):