ماهی

حضرت دوست را درود…..در شعر گذشتگان تا جایی که بنده مطلعم مورد ومواردی چنین سابقه ی کاربرد ندارد.مضافا این که صرف پند نوشیدن و معرفت نوشیدن و از این قبیل صحیح نمی نماید مگر این که گفته شود شراب پند نوشیدن….باده ی معرفت نوشیدن و …هزاران بیت شعر حاوی پند نیوشیدن و از این قبیل در شعر گذشتگان موجود است اما تا کنون به یک بیت که در آن پند نوشیدن باشد بر نخورده ام.اگر دوستی سراغ دارد و «غلط مطبعی» بر آن بار نیست درج فرماید.

با سلام خدمت استاد بزرگوار جناب خوش عمل کاشانی، مکالمه شما و کاربر (یک دوست) در مورد عبارت (پند مرا بنوش) را خواندم، در کمال احترام سوالی برایم پیش آمد و آن اینکه : مگر در مقوله ادبیات امکان بروزرسانی و بوجود آوردن عبارتهای جدید یا تفسیرهای جدید بر یک کلمه وجود ندارد؟ قطعا ما ادبیات فاخری داریم که از گذشتگان به ارث برده ایم و باید آن را حفظ کنیم ولی اینکه الزاما همان باید تکرار شود هم معقول به نظر نمی آید، پس پویایی که لازمه زنده بودن و زنده ماندن است چه می شود؟
ناخواسته بیاد مقوله دین و مذهب افتادم که چگونه بعضی ها اصرار به اجرای احکام و دستوراتی دارند که صدها سال از آن می‌گذرد و در دنیای امروز الزاما قابل باور و قابل اجرا نیست.
ممنون