مسافر بهار …

من شعر سپید «مسافر بهار» را با رویکردی عمیق به اثری تاثیرگذار از «سر والتر اسکات» سروده ام.«سر والتر اسکات» شاعر و نویسنده ی بزرگ اسکاتلندی در سال 1771 .م به دنیا آمد و پس از 61 سال زندگی پربار در سال 1832 .م چشم از جهان فروبست.

«اسکات» فارغ التحصیل رشته ی حقوق از دانشگاه «ادمبورگ» بود و مدت 14 سال هم به شغل وکالت پرداخت.اولین اثر «اسکات» ترجمه ی شعرهای «بورگر» شاعر آلمانی بود.او بعدها اغلب سروده های ملی خود را که در ایام تحصیل سروده بود در دو مجلد تحت

عنوان «سروده های ساحل اسکاتلند» منتشر کرد.

«اسکات» در سال 1805 .م رمان «سرود آخرین خنیاگر» را منتشر کرد و شهرت بسزایی یافت.شاهکار شعری «اسکات» تحت عنوان «بانوی دریا» پس از انتشار شهرت جهانی پیدا کرد.«اسکات» دوسال قبل از مرگ به فلج دچار شده بود.

*********************                **************                                         *******************

بهاران که می رسد

ساحل ، غریب تر از همیشه

نگاهی به دوردست امواج دارد

-یله در روزمرّگی هایش

*

قایقی از دور

با بادبانی افراشته پیداست

و

مسافری که می آید

شاید ترانه خوان بهار است

*

از رقص بادبان پیداست

از رقص موجها نیز

که مسافر

در چمدان خود

شعری از دفتر بهار پنهان کرده ست

*

غریب تر از همه ی فصول

ساحل

یله در روزمرّگی هایش

پرواز مرغان دریایی را

به تماشا نشسته است

*

مسافر که بیاید

چمدانش را می گشاید

شعری از دفتر بهار می خواند

آنگاه

ساحل

رخت رخوتش را از تن برون می کند

آنگاه

موج می خندد

ساحل می خندد

و مرغان دریایی نیز

*

مسافر

ترانه خوان بهار است.