🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
غزلی به یادگار در پاسخ به تصمیم فرشته نجاتم که فرمود با قلم وداع میکند
وداع شاعر………………
ای آنکه گفتی بعد از این ،،از شاعری دوری کنی
گفتی نمی خواهی دگر ،،این مشق کیفوری کنی
گفتی و سوزاندی مرا تا انتهای باورم
تا کی مرا مانوس با ،این زخم ناسوری کنی
ای گلرخ جانانه ام ،،،شعر از تو جاری می شود
جایز نباشد این چنین ،،ترک وفاداری کنی
عمری است دنبال دلی گشتم برای همدلی
ای همکلام خسته ام ،از چه ز من دوری کنی؟؟؟
از دردهایت آگهم ،لکن مرا ناجی تویی
خبط و خطایم عفو کن خواهم مرا یاری کنی
باور نکردی درد من ،دردت به جان خسته ام
باشد حرامم عافیت ،تا شعر خود جاری کنی
ای پاک دامن،ای مَلِک،،ای سمبل مهر و ادب
بودم و یا رفتم مباد،یک دم تو کم کاری کنی
شاعر بمان ،ای نازنین ،شعر از تو جان گیرد همی
آرام میگیرم اگر ،مشق وفاداری کنی
تقدیم به فرشته نجات،مظهر ادب ،بخشایش گر خطاهای من حقیر …….
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
اردیبهشت 29, 1397
درود دوست گران قدر جناب احمدی
سروده اید و خوش سروده ای ست.بر آمده از جان و دل و لاجرم دلنشین.
پیداست که احساست جریحه دار شده و بداهه ای زیبا گفته ای.اگر قافیه را تغییر نمی دادی از آنچه که هست زیباتر می بود
احساس پاک و نجیبت همواره جوشان باد.
مانا باشید
پاسخ
اردیبهشت 30, 1397
سلام و درود بر جناب احمدی عزیز
بسیار زیبا ست
موفق و موید باشید
در پناه خدا
پاسخ
اردیبهشت 30, 1397
کرنش بنده حقیر را پذیرا باشید استاد گرانمایه جناب خراسانی والا
پاسخ
اردیبهشت 30, 1397
عرض ادب و احترام جناب استاد زمانیان
درست اشاره فرمودین به شدت احساسم ملتهب گشت چون میدیدم اتفاقی تلخ را
پاسخ
اردیبهشت 30, 1397
درود برشما استاد مهربانم
بسیار بسیار زیبا و عالی
قلمتون هماره مانا و نویسا
بدرخشید به مثل خورشید در افق روشنایی و امید
در پناه حضرت حق پایدار و برقرار باشید.
پاسخ
اردیبهشت 30, 1397
عرض ادب بانو میرزایی مهربان امید که موثر باشد و مفید لطف نمودین
پاسخ
بستن فرم