🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
نه مجلسِ آدینهام مشخص است
نه کُلتِ داخلِ کُتِ هفت نُتِ افرادِ کابینهام!
بی تُوتَمِ تو
بی حقِ وِتو
سالهاست به شکلِ هیچکس
در حنجرهٔ قفس
زیرِ دندانِ دنیایِ بی نبش
بدونِ شکلکِ قو و قمری و قناری
نقشِ نعش بازی
مرده مزهای با حالِ بالِ لالِ حشوم!
ـــــــــــــــــــــــ
سیدمحمدرضا لاهیجی
ساکوتی.هند
ـــــــــــــــــــــــ
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (8):
مهر 29, 1401
کِش با کُش
فرقِ کدام فرق را شُسته
داروغه دارد داد میزند
آی خسوفِ گرینویچ
مگر کشمش
عمودیافقی مارمولک خورده
پریود دُمِ کشدار نشان تارزان میدهید
تار زن که جیغ ندارد!
اصلاً به باد چه مربوطست
زبانِ محلی ظنانهٔ ضمّه را
ضمنِ عرضِ تسلیت تربیت کردم
دندانِ چنگیزِ ببر را به آهو قرض دادم
فکر قرقاول را بیشتر دوستدارم از فنج!
مگر قرصِ اعصابتان گلوله خورده مرده
عربی میرقصید
پایِ مرا وسطِ اِعراب میکشید!
لااقل خروسِ بی محلتان چرب است
بروید تنِ تهچین جاسیگاریتان را بخارانید!
عطفِ نه بهماعقبها
وقتی ملاصدرا از نارونِ میچید قیسی
انجیل و توت
سیب و خرما و خرمالو میخوردم از درختِ زبانگنجشک
قبل از مُشتِ مَشت ابراهیم بتها را خلالدندان
نمرود را در قوطیِ کبریت
فتحه و کسره رنده
تهدیگِ تنوین سوخته را
راهی سوانح سوختگی کردم
حالا تُوتَم من یا تُوتِم تو
فراخیلی خیالتان که خلوتست خیابان کنید!
زخمِ زبانتان پماد لازم
کلاسیکتان در دهانِ کلالیکست!