پی‌پت های گلگون

باسلام
و
شعر جز رسالتی از پیام و پیوستگی انسانها و بیان الام آنان در اندیشناکی و غمگنی نبود
وقلم
بارگرا ن گرانمهری و تعهد خویش می کشید بدوش از دوش
و بیان آرزوهای بر فنا شده ی دردمندان قرون بوده
و جز این شعر نیست .
و شعردرست بر وفق اضعف مردمانست با هزار چاشنی درد
که آشکار ونهان زندگی رادر کبودیها می برد و انسان را به قهقرا ،
بیان می کرد در الفبای درد و غم …
و شعر
از اول آژیر دل ودیده و دماغ بوده در اندشناکی و اندیشه ورزی های خطر ،
و به کنه و کنایتی به سمع ونظر اصحاب ادب و اندیشه و قلم و به یافتی که بی سقف انسان راعالی می فهمند
و شعر
لقلقه ی زبان وقلم نیست برای برجسنه کردن صرف هنر که این بجای خود نیکوست
واما چیزی که عظیم رسالت بر عهده ی اوست بیان حال روز انسانست با دردها و آرمانها و آلام و زخم های مزمن که بر تن خستیگیش داشته و دارد و خواهدداشت وبیشترش دارد می رود….
و این اگر نبود بیهودگویی بیشتر نبود جز برای تزیین تشریفات و اشرافیت زرد
و اما
قلم بار رسالت انسانست در دستان تو ومن
و شعر تیغ تیز نجابت انسانیست که می شورد برظلمت و تیرگیهای هر فصل و قرن ،
و این نبض که قلم باشد بایدش بزند در سرخی هزار منصور بر رو ی و لب، در ناگفته های از درد و ستم که برجان بشرمی رود در مهندسی های طویل و مرموز خطر ،
و
آنچناش این تعهد در جانش روانست به معرفت و در هزار بستر وکسوت خوفناکش رخ می نماید به بر ودیوار و در که شایدش بشنوندش اینهمه گوشهای بلند کر
و این ، این بود
این سرود غمگن درد که شعرست نامش
و
به سهمم می سرایمش و می ستایمش
همین
با ارادت

سلام

درودتان

دز پناه خدا 🌿👏👏👏👏🌿

درود بر شما
عالی بود
قلمتان سبز🌸

تمامِ مرثیه‌خوان های رود را گفتند
که با صدایی زیر
برای سخت‌ترین صخره‌های سنگین‌دل
دعای آبیِ پروازِ آرزوها را
به دوردست‌ترین قله‌های بابا‌کوه
شبانه‌روز بخوانند

زیبا وقابل تامل

درودها برشما بانو نوری عزیز قلمت مانا🌺🌺

درود ها بر شما
استاد من
بانو نوری ارجمند
افرین
🌿👏👏👏
…
به گوشِ خستۀ تابوتِ مادران هَزاره
که زیر دوشِ کتک، تیر و تازیانه و خون
درست از وسطِ فصلِ شعرشان برخاست
…
🍃🌺
بسیار زیباست

سلام و احترام گرانبانوی مهر
بسیار زیبا بود پرداختتان
و البته زیبایی اندیشه تان
👏👏👏

سلام
جالب بود موفق باشید و پیروز