چشم زخمي زده بر پيكرِ ماهت، چشمي

با سلام و درود خدمت حضرت جندقی عزیز
بنده خود از طرفداران پروپاقرص نقد هستم و به نقد دوستان ارج می نهم.
امشب در مجلسی بودیم که تنی چند از شعرای گرامی حضور داشتند و عین مطالب حضرتعالی را برای شان خواندم و سپس به دفاع از شعر خوشه ای برخاستم.
جناب جندقی عزیز یکی از دلایل آفرینش شعر نو این بود که وزن و قافیه برای شاعر دست و پا گیر بوده و قافیه سد راه بیان احساس شاعر تشخیص داده شده بود.
در شعر خوشه ای شاعر برای سرودن منظومه های بلند ملی – مذهبی و عاشقانه با هیچ محدودیتی مواجه نمی شود و از طرفی به قول حضرتعالی و جناب درویش عزیز شعر به سوی کوتاه شدن حرکت می کند و می بینیم که در سپید، سه گانی ، پریسکه و هایکو این واقعیت به چشم می خورد و این هم خوب است و هم بد. خوب از این جهت که هر چه کلام کوتاه تر شود شیوایی غوغاگری خود را آغاز می کند و این کوتاه ها برای غزل سرایان نعمت بزرگی ست مانند شعر نو که شعر کلاسیک را لباس نو پوشاند و امروز می بینیم چه غزلیات نو و زیبا آفریده شده اند و در نئوکلاسیک و پست مدرن غوغایی عجیبی دیده می شود.
و بد بدین جهت که شاعران جوان ما آرام آرام با شعر کلاسیک فاصله گرفته و توانایی های خود را برای سرایش غزل و قصیده و رباعی و غیره به مرور زمان از دست خواهند داد و این یک فاجعه ی بزرگ است.
امشب در مجلس به دوستان عرض می کردم آیا می شود که بگوییم تمام شهر را رنگ آبی کنند؟ و یا همه یک نوع غذا میل  و یا تنها یک میوه تناول کنند؟ جواب قطعاً منفی ست سلیقه و ذائقه ها فرق می کند و هر کس نوعی رنگ و غذایی را می پسندد در شعر هم چنین است ، امروز ما در کنار سه گانی، غزل  که با شتاب به پیش می رود را داریم و یا برخی از استادان گاه گاهی قصیده سرایی می کنند و حوزه ی شعر و ادب به تمام قالب های شعر احترام گذاشته و جامعه بدان نیازمند است .
 با آنچه گفته شد می خواهم نتیجه گیری کرده و بگویم اگر کسی خواسته باشد یک منظومه بلند را آغاز کند آیا باید مانند شاعران کهن از مثنوی سود ببرد؟آیا نمی شود مانند غزل مثنوی که بنده آن را نوعی شعر خوشه ای می دانم  شاعر در مابین 100 بیت مثنوی ناگهان از یک رباعی، یا غزل و شعر سپید و دیگر قالب های شعری سود ببرد؟
اکنون نمونه های از شعر خوشه ای که از کتاب چشم سوم استخراج را به استحضار حضرتعالی می رساند تا ببینید چقدر برای بیان مقصود کارآمد بوده است .
باید گفت که کتاب چشم سوم دارای 2500 بیت می باشد که عمده ی ابیات مثنوی بوده و حدود 20  غزل و چندین رباعی و چند مورد شعر نو و سپیدده  به درستی در آن نقش آفرینی کرده اند.
صفحه ٨٨ – بخش يكم – گفتگو با قطره آب
در ادامه روشن بيني قطره آب اين ابيات آمده است:
….
غرب تسخيرِ خردمندان شود
جايگاهِ عزت و ايمان شود
«ما سميعيم و بصيريم و هُشيم
باشما نامحرمان ما خامُشيم »
»
هر چند كه گفت شخصِ حيدر
در ديده ي ماست ان مصوَّر
از سوي شمال همّتِ عشق
آيد به جنوب عزِّت عشق
«
ايزد دانا به ما فرموده است
كار روباه جهان بَد بوده است
او دريده سينه ي مرغان عشق
ديده خواهد شد ز ما طوفان عشق
اگر دقت شود وزن تغيير مي كند و دوباره به حالت اول باز مي گردد
حال يك بخش ديگر از مثنوي عشق:
صفحه ي ١٥٦ و ١٥٧ كتاب چشم سوم
اين جهان جاي ستمكاري مباد
جاي تهذيبِ نفوس است از فساد
از خليل آموز آن بالندگي
نيست در راهش كه سر افكندگي
تو رها كن خويش را در دست عشق
هستِ تو گردد نگارا هستِ عشق
»
شرف را چو ديدم به نان داده اند
به ناچيز دُرِّ گران داده اند
به دلبر بگفتم بگو چاره چيست؟
بفرمود چاره بجز باده نيست
شبي باده با نام دلبر زدم
طلاق دو دنيا به دفتر زدم
«
بخل يوسف را برد در قعرِ چاه
در پناه حق سر آرد بي گناه
عشق آنجا ضدِّ آن افكارِ پست
در كنارِ يوسفِ عاشق نشست
 مي بينيم شعر خوشه اي در اينجا باعث وحدت دو وزن شده و تنوع خوبي را هم بوجود آورده است.
در صفحه ١٩٠
بخشِ سخن با آقاي اوباما:
…
گر كه تغيير جهان داري به سر
خويش را در منزل تغيير بَر
»
[١] Change for me change for you stop the war
گفته بر انسان چنين پروردگار
دين چراغ  و تو چراغ افروز باش
اين چنين در عرصه ها پيروز باش
«
[٢] I have been to” Gaza”Mr obama
بود آنجا خون و خاكستر چرا…؟!!
[٣] Moslem’ has been ” Obama” put to trump’s
ميجوٓد قاتل به آرامي آدامس!!
ديدي آخر خلق را خود در جهان
ني لنين ، ني ماركس شد آئينِ شان
صفحه ١٢٢
مي سرايم اي نگارا شعر روز
چشم خود از گفته هاي من مدوز
»
وقتي دروغ
قامت خود راست مي نمود
و راست
قامت خود را شكسته ديد
با گريه گفت
يك از كاروانيان:
« با كاروان هيچ
با همرهان پوچ
ما را چه كس به منزل مقصود مي برد؟»
«
يازده سپتامبر باشد يك دروغ
يك جنايت وز بلاهت يك نبوغ!!
….
صفحه ي ٢١٥ و ٢١٦
….
آسمان دين نبودش آفتاب
گر نبود آن شاهدان انقلاب
در رباعي هاي من نقش شهيد
يك حماسه از ادب را آفريد
«
از لاله ي سرخ نغمه اي بشنيدم
نقاش شدم،  ز ديده خون پاشيدم
نقاشي داغِ دل به پايان برسيد
تصويرِ شهيد را به دفتر ديدم
»
باز مي آيد به يادم شعر ناب
شعرِ زيباي طلوعِ افتاب
گلرخان ، خورشيد را باور كنيم
بندكيِ حضرتِ داور كنيم
هفده شهريورِ پنجاه و هفت
مانده در انديشه، از يادم نرفت
دوست دارم اُمَّتِ اميد را
آب را، آيينه را، خورشید را
يادم آيد از ستم وان شامِ درد
از زنانِ شير دل ، روزِ نبرد
عشق، چشمش خوانگاه ژاله بود
ژاله ميداني كه پُر از لاله بود
در خياباني كه خون جوشيده بود
فاطمه در فاطمه روييده بود
تا از اين رَه ما كجا شوئيم دست
راه بايد رفت و بُت ها را شكست …
التماس دعا
 
……..
پ . ن
[١] . من و تو باید خودمان را تغییر بدهیم ، جنگ را متوقف کن
[٢] . آقای اوباما من غزه را دیدم
[٣] . اوباما ، مسلمان کارد به استخوانش رسیده – put to trump’s یک اصطلاح انگلیسی ست – کارد به استخوان رسیدن.

سلام درویش جان

طارق و ناراحتی؟

مگر شما چه فرموده اید که بنده ناراحت بشوم

خدا شاهد است از نقد  ناراحت نشده و نخواهم شد و افرادی که مطالب بنده را نقد می کنند را  از بهترین دوستان خود می دانم.

تصدقت

با سلام و درو.د

سپاس از حضور سمانه ی مهربانم

در پناه خدا………………………………………………………………

سلام به اعظم الشعرای ایران

سپاس از حضور گرم و زیبای تان

در پناه خدا…………………………………………………………….

سلام و.درود 

سپاس از حضور گرم آن حضرت 

در پناه خدا 

سلام و.درود بر خانم میرزایی عزیز

از حضور مستمر و موثر شما تشکر می کنم 

در پناه خدا شاد  زی

سلام و درود بر جناب علیخانی عزیز

بنده هم سال ها به همان سمت و سویی رفته که حضرتعالی بیان داشته اید .

سپاس از حضور گرمتان 

در پناه خدا 

سلام و درود بر استاد نوری

سپاس،از حضور گرمتان 

در پناه خدا