چنگ به دل نمی زند

مار در آورده فقط چون سر از آستینِ تان
چنگ به دل نمی زند،《مَدّ》شما و《لینِ》تان

جربزه توش می شدید آینه هوش می شدید
داشته بود اگر کمی، جوهره《آبتینِ》تان

خوشدلی ای نمانده بر، بَه بَه و چَه چَه شما
درد دوا نمی کند، چون که صد آفرینتان

در همه دهر از شما، کیست خدا نترس تر؟
کور تری که دیده از، چشمِ خدا نبینِ تان؟

طینت نحستان مگر هست نشانه ی چه جز
مُهر ریا که می خورَد یکسره بر جبینِ تان

زبده ترین خصالتان هست پلشت طینتی
غیر گریز از خدا کرده چه اینچنینِ تان؟

بس که صریح و با وَلَع، غرقه شدید در طمع
چشم نمی شود مگر، خیره بنا بر اینِ تان

شاملِ حالتان نشد لطف خدای لم یَزَل
هست بدون شک فقط، خشم خدا قرینتان

هرزه درایی شما هست نتاجِ کودنی
چون که همیشه تا ابد، شک دَمَد از یقینِ تان

دل به شما نمی دهد، هر که سرشت پاکش است
مَزّه ی زهر مار تا می دهد انگبینِ تان

لاف چه می زنید از این کایِنه دار امّتید
بوده کجا و کی مگر، چشم نواز دینتان؟

بَنگِ خیال باطلید، پوچ منالِ عاطلید
هست جهنّمی بلی، اوّلین، آخرینتان

شیطنت است کارتان، ننگ به کار و بارتان
شک نکنید می خورَد، سنگ به آبگینه تان

شرم و حیا نداشتید، رو به خدا نداشتید!
هست مگر که کج تر از، قبله ی نازنینِ تان؟

مار در آورده فقط چون سر از آستینِ تان
چنگ به دل نمی زند،《مَدّ》شما و《لینِ》تان