کهکشان در کفِ نگاهِ حسـین

سلام واقعیت اینست که حقیر انگیزه کافی درین سایت ندارم و علت آن حذف نقدهای حقیر توسط مسئولین سایت و احیانا دوستان است حتی در موردی متن نقد حقیر را تغییر دادند به توفیق حق به شعرناب باز میگردم شما هم تشریف بیاورید دران سایت نقدهای آتشین میکردیم و هم دوستان بعضا طالب بودند و نیز مطلقا مسئول سایت خاطرم نیست برخوردی با حقیر داشته باشد
اما اثر بسیار سنگینست تجزیه و تحلیل 55 بیت بسیار امریست دشوار باری چند نکته
1-در بند اول ردیف با اثر قافیه شده نمیدانم حسنست یا نه
2-ذره ها معمول ترست
3-ذرگان مفهوم همه را در خود دارد مگر اینکه برای تاکید همه آمده باشد
4-بیت دوم آیا که زائد نیست؟
5-دو بیت اول شماره 3 فعل ندارد مگر آنکه به قرینه بند قبل حذف شده باشد و سوال پیش می آید این کار مجازست؟
6-در شماره 5 ز به کار رفته است ولی در خود اثر شاهد به کارگیری ز نیستیم
7-در شماره 8 بجای رویش روش آمده البته متعلق به خود اثرست ولی سوالی دارم روش عامیانه است
8-قافیه شدن خور و شتر را قدما مجاز میدانستند؟
9-در ش 15 ناکسان یا ناکثان
10-در ش 20 ناطقش
عزیزم استاد طارق خراسانی این ده تا را اگر حذف نشده از من بپذیرید که بی رمقم و میدانم حق مطلب ادا نشد عفوک عفوک عفوک

سلام آزاد عزیزم
نور چشمم
حتما اشتباهی رخ داده که نقد شما پاک شده
اینجا یعنی دز دفتر من محال است چنین امری صورت پذیرد
تازه متوجه شدم مدیر عزیزمان که خود از طرفداران پر و پا قرص نقد است نقدی را حذف نکرده است احتمالا در جایی شاعر نقد پذیر نبوده و خودش حذف کرده باشد.
من چون. میخواهم اشعارم به دست آیندگان برسد لذا نقد را با جان و دل می پذیرم و نقاد رفیق خوب من است کسی که بی هیچ اجر و مزد و منتی شعر مرا به خانه سلامت هدایت می کند ستودنی ست.
اجازه می خواهم از راهی دور دست و قلم شما را ببوسم و تمنا می کنم ما را هرگز ترک نکن بمان و به ما سرودن را بیاموز
فدای تو طارق❤️❤️❤️

ضمنا خور و شتر همقافیه هستند
روش حک شده… زبان محوره ای ست و شاعر مجاز به استفاده از آن می باشد
در خصوص بند اول باید گفت آفرین به دقت نظر شما آفرررررین من متوجه “باقی ” نشده بودم فکر کرده بودم تمام ساقی ست الحق نقد شما عالی بود باز هم آفرین
هیچ چاره ای نیست مگر شاعر محترم و عزیز مرجع مصرع آخر چهارپاره اش را تغییر دهد.

با تشکر مجدد

تا توانستم مشکلات را برطرف کردم
مجبور شدم در یک چهارپاره شاعر تصرفی انجام دهم ولی در پی نوشت عین چهارپاره شاعر مرجع را آوردم
 

1
همه ی ذرّگان این هستی…،
می زده…، نازِ شستِ ساقی بود
اهلِ باران رسیده بود از راه،
مَشک!! تنها که هسـتِ ساقی بود
کودکان چشم شان به آبادی…،
کربلا…، می پرسـتِ ساقی بود
2
کهکشان در کفِ نگاهِ حسـین ؛
این زمین روی شست ساقی بود
آسمان زیرسایه ی اکبر… ،
روی گهواره دستِ ساقی بود[1]
3
ظهـــرِ آتش…، هــوا غم آلوده…،
اولین خانه …، نام…، تاســوعا
پُلِ پیـــــــروزیِ خــدا آرام…،
متحرک…، زنی…، چه بی پــروا
چهــره هایی عبـــوس…،در راهنـد،
بندگانِ دولقمه نان…، خرما
4
عشق…، جسرِصراط * زینـب بود،
از نگاهش به عمــقِ عاشـورا
روی شــــــط فــرات* می تابید …،
آفتــــابی به وســـعت دنیـــا
5
کارِ خورشیدِ معرفت آن روز
رهروان را به حق، هدایت شد
کور چشمانِ معـرفت آنجا…،
کارِشان…، جمله، بر شقاوت شد
آخرین خیرِ عاشقان آن روز،
آخرین حرفِ”جان”…، شهادت شد
6
تا که وحی آمد از خـــدا…، برخیــز …؛
و اِذا زُلزِلَت …قیـامت شد
بعد هفتــاد و دو کسوف و خسوف؛
والضحی* بانی غرامت شد
7
حسِ آزادگی به کــوفه مُـرد
مُــرده بـود از بـرای زَر…، خنــاس
قُل أَعُـوذُ بِرَبِّ ناسـی بود…،
زیرِ لـب های پـَرپَـرِ … یک یاس
چشـــمِ زینب گرانترین آنجــا،
مثلِ یاقوتِ سُـرخ… ، یا الماس
8
داس بود و زمیـن پُرِ لاله …؛
نی …،نـوا بود و قحـطی احســاس
هـر طـرف برگ لاله می دیدی؛
روش حـک بود “العطش، عباس”
9
قاتلی مثلِ شِــمر با شــادی…،
فکرِ گاوانِ خواب و خور می شد
نان و خرما…،شرابِ سُکر آور…،
آن هدایا که بر شتر می شد
یک نفـــر بـود صبــح آزادی…،
بنـــدگی را رهـــا و… حُر می شد
10
زیــر باران اشــک…، انگــاری …،
جــای خـــالی آب پُـر می شـد
سه وجب عشق*بود و خیرالعمل،
بغض سجاده آب کُر می شد
11
خطِ سـوّم نخوانده را گویید،
آن نگاهی به طفـلِ خود…، اُم کرد
در گلــو ، دیو جای آبی…، تیـر…،
از قساوت، به زهرِ کژدُم کرد
این ستم ریشه در تَمُرد داشت…،
آن غدیری که باده در خُم کرد
12
آسـمان روی خاک می غلطید…،
درمصافی که اسب رَه گم کرد
سُــــمﱢ مرکب که بر تنش بارید …؛
عشــق را نذرِ نــورِ سـوّم کرد
13
کف زنان آب و یک جهان احساس،
راهی مَشکِ خُشک هامون شد
شادمان زانکه عشق می نوشد،
از خودش فارغ و چه بیرون شد
آب…، احسـاسِ عاشـقی دارد…،
دیدگانم…، دوباره گلــگون شد
14
در تقلّا به سـوی قربانگاه …،
آب ،معشوق دید و… مجنـون شد
مشکِ معشوقِ آب، خالی بود،
مثل ابری که درخودش خون شد
15
تیر و نیزه که نی یکی، آن روز،
بر تن مشک و آن مسلسل شد
آبِ دلبسته بر لبِ خشکی..،
وا شد از هم، به خاکِ غم حل شد
بَر تنِ مشک و ماه پاره ی عشق…،
خنـده ی ناکسانِ مُهمل شد
16
یا ابالغوث،مشک می خندید…،
حیف شــق القمر و…مختل شد
دسـت افتاد و مشک خون بارید
و زمین با سـقوط منحل شد
17
طارق امشب بگو بگ با ما…،
پَرپَرِ آخرین کبوتر را
بغضِ باران گرفته را مانست…،
کودکی منتظـر… چه یاور را
آسمان غم گرفته… ، ابری بود…،
امرِ باران…، نبود داور را
18
ذوقِ باران… ، شــدید لَک می زد… ؛
برکتِ خنــده های اصـغر را
آرزویش وصـــال امّـا … آه… ؛
قبـــلِ او بُغــض…تیـــر…حنــجر را
19
بی خبر ای ز روزِ رستاخیز…،
استحاله به فضله ها…، خوشحال
روز پیروزی علی…، نزدیک…،
پرده دارِ حرم… ، تو ای دجال
جدّ و آبای تو چنین کردند…،
فکر خود بوده… ، دین به اضمحـلال
20
یک صـد و چند * صاعقه آن روز… ،
کهکشان را سـپرد بر گـودال
لعنـت عشـــق بر شـــماهـــا باد …،
آفتــاب و خیـال خـامِ زوال؟؟
21
کهکشان را به نیـزه آویزند…!!،
آنکه دین را … به قصدِ یاری بود
شـادمان…، ناکثانِ ناهنجار…،
کُشته ، عشقِ رسولِ باری بود
آنکه قرآن ناطقَ ش خوانند…،
حاصلِ عشق و رستگاری بود
22
مُصحَفِ نور را ورق کردند… ؛
روی نی صـوت عشق جاری بود
در تـلاقـی زینـب و نیــزه … ؛
کعـب نی…* عمـقِ زخمِ کاری بود
دوازده آبان 1393 طارق خراسانی
……
پ.ن :
اثری با تضمین از:
چهار پاره های شورانگیزِ خانم حسن زاده(نگار)
بند های فرد را حقیر سروده و بند های زوج متعلق به خانم حسن زاده است.
[1] . در این بند شاعر تضمین کننده بنا به ضرورت در شعر مرجع دست برده است شعر مرجع چنین بوده است :
کهکشان در کفِ نگاهِ حسـین ؛
این زمین روی دستِ ساقی بود
آســمان زیرســایه ی اکبـــر… ،
پای گهــواره حــورِ “باقی”* بود
* *حور باقی :اشاره به فرشتگان
*جسرصراط :پل ورودی کربلا(پلی که مردم کوفه برای رسیدن به کربلا از آن عبور می کردند)
*شط فرات : نام زمین کربلا
*والضحی : اشاره به حضرت ولی عصر(عج)سوگند به روز( آن زمان که آفتاب بلند می گردد وهمه جا را می گیرد)
*سه وجب عشق :اشاره به گریۀ زیاد(آب کر: مقدار آبی که اگر درظرفی که پهنا و گودی آن سه وجب ونیم معمولی است بریزند پر می شود- شست وشو با آب کر باعث پاکی ست)
*یک صد وچند صاعقه : روایت شده است که در پیراهن حضرت امام حسین (ع) یک صد وچند نشانه از تیر ونیزه وشمشیر مشاهده شده (آمار دقیقی در دست نیست)– [قصه کربلا ص 380]
*کعب نی : کعب از نظر واژگانی به معنی “بند میان دو قسمت نی”، “گره چوب نیزه”، “هر چیز بلند و برآمده” می باشد.
نی را هرگاه از قسمت گره آن برش بزنند، چون از قسمت ساقه برآمده تر و کلفت تر است، کاملاً به خوبی می تواند در مشت قرار گیرد که چنانچه برای ضربه زدن استفاده شود، از استحکام و قدرت ضربه زنی بیشتری برخوردار می گردد. ضمن اینکه قسمت کعب نی محکم تر و کمتر شکننده تر است. اگر برای ضربه زدن از قسمت گره آن که کعب نی نامیده می شود، استفاده گردد، بسیار دردناک تر یا بهتر است گفته شود که دردناک ترین ضربه را به وجود می آورد.
 
 
 

سلام سپاس از محبت های حضرتعالی زنده باشید به وسعت ابدیت