🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

شمارهٔ ۴۱۲ – شراب خواهد

(ثبت: 160080)

بار خدایا به فضل بندهٔ خود را

گر بتوانی فرست پارهٔ باده

زان می آسوده کز پیاله بتابد

چون ز بلور سپید بسد ساده

زانکه بدو تند کره رام توان کرد

زانکه ازو گردد ایستاده فتاده

زانکه مرا کره‌ایست تند و زنخ سخت

سرکش و بدخو میانهٔ گله‌زاده

بنده بدو جز به می سوار نگردد

ور نبود می بماند بنده پیاده

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند :

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا