🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۰۷/۱۷ |
| تعداد شعر: | 351 |
| تعداد مطالب: | 22 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۱ |
*اشاره :
شعر سپید «باران بهاری» که سینه به دیواره ی «نیمایی» می ساید را با رویکردی به بهاریه ای از «روبن داریو» شاعر برجسته ی نیکاراگوئه ای سروده ام.«داریو» که در سال 1867 .م به دنیا آمد و در سال 1926 .م چشم از جهان فروبست ، غزلسرایی حساس بود که داستان کوتاه(نوول) و نمایشنامه هم می نوشت.
*************************** ************ ********
به نجوای باران بهاری
گوش جان اگر بسپاری
می توانی
در دایره ی ذهن گل سرخ
خطور کنی
و در ثانیه های پرنده
عبور
*
باران بهاری
ترنّم اثیری ناکجا آباد خلقت است
که می بارد…
پنجره را می گشایی
سر از دریچه برون می کنی
از انتهای کوچه صدای پای کسی می آید
او
زمزمه ی باران را
با صدای گامهایش
ناهنجار می کند…
او
عابری است که باران را نمی فهمد
چنان که خدا را نیز…
*
کاش در بهاری که باران می بارد
در کومه ای بیرون شهر بودم
آنجا که پرنده و گل سرخ
هنگام که باران می بارد
سرود عشق را در دلهایشان زمزمه می کنند
و با سکوت عرفانی خود
همه ی عابران دنیا را
به ترانه ی باران مهمان می کنند.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (11):
درود بر شما جناب خراسانی عزیز🌹🌱♻️
دوستت دارم یعنی زمین خیس دیدگان من قالیچه ی قدمهای توست !! دست تو که مال من
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
سلام اول از سارا بگویم که نام خواهر من نیز هست و از جانب ایشان
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب سپاسگزارم
