🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۱۸ |
| تعداد شعر: | 297 |
| تعداد مطالب: | 130 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۴ |
خسته ام
از بس نمی بینمت!
بیا، باز نطفه یِ نگاهت را
بر حریرِ نگاهم بپاش
دستانم را بغل کن
و در باد
مثلِ ماهی در آغوش آب
با بوسه هایم برقص
و مرا از آواره گی،
از مزه ی تلخِ بی کسی
که در سراشیبیِ زبانم
در فصل فرجام می غلتد
دور کن
بیا
تا قافله یِ دلم
در کرانه یِ خوشبختیِ دستانِ تو
طعمِ یاس سفید را بدهد
آنگاه ببین
چطور، سرَ می بُرم
آرزوهایم را…
محمدرضانعمت پور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
سبزه نه گل نه صبح عطر آگینی لبریز سکوت تلخی و غمگینی زد ابر زمستان به سرت
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
طارق خراسانی در تو بهارم شده ای
سپاس از مدیریت محترم که شعر ویرایش شده با بیت تقدیمی جناب معصومی را سریعا
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
۱- دفتر اول ( زیر سایه ی خورشید ) سالهای ۷۸ و ۷۹ ۲- دفتر دوم (
آبان 13, 1398
” دستانم را
بغل کن
در باد
مثلِ ماهی
در آغوش آب ”
درود آقای نعمت پور
چه تغییر چشم گیری
آفرین
سپاس از اشتراک گذاری
مانا باشید به مهر و موفق .
پاسخ
آبان 14, 1398
درودها
ممنونم که مثل همیشه صمیمی
و مهربان حضور داشتی
و سرافراز فرمودید
🌺🌺🌺🌺
پاسخ
اسفند 1, 1399
درود برشما آقای نعمت پور بسیار عالی
پاسخ
اسفند 2, 1399
ممنونم بسیار🌺🌺
پاسخ
بستن فرم