🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۱۲/۰۵ |
| تعداد شعر: | 267 |
| تعداد مطالب: | 1 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۱۱/۱۱ |
بسمه تعالی
همیشه در زبان شعر من گویاست تنهایی
که در باغ ارم چون سرو ، سر بالاست تنهایی
جمعیت برکه را ماند که در هر جا نمایان ست
به تنهایی گرفتم خو ، که چون دریاست تنهایی
شمار دیگران در سایه بسیارست و من تنها
که مانند عَلَم در لشکری تنهاست تنهایی
به اندک تندی ، از تو روی گردانند یارانت
و از پشت نگاه دوستان پیداست تنهایی
نکن دست نیازت را دراز ، از روی ناچاری
که در کنج قناعت اوج استغناست تنهایی
ز خود دور افکنم چون نافه هر جا سایه ی خود را
که آهوی خرامان ِ دل صحراست تنهایی
دوتا باشد اگر فرمانروا در ملک نا امنی ست
که مانند الف یک حرف بی همتاست تنهایی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
امیر راهین در افق
سپاس جناب راسخ
امیر راهین در افق
درود استاد لاهیجی سپاسمندم از نکته نطرات ونقدعالیتان زحمت کشیدید
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
