خاوران

ممنونم مهدی جان
گاهی که از برخی قلمها چون قلم شما مجابم می کند که بیشتر بخوانم و سواد بی کم و کیفم را ارتقا ببخشم . معتقدم اگرچه عمری به نوشتن و خواندن سپری کردم اما هنوز ابتدای راهم . در مورد شعر هم اگرچه منظور خود شاعر از زمانه همان روزگار بوده ، اما تنوع برداشت از مار و پونه و زمانه را از سوی دوستان دوست دارم .
خلاصه دستت مریزاد

سلام به مهرداد مانا شاعری که امضایش پای تمامی اشعارش هست هرجا که هست شلوغی و سرزندگی است و کمتر صاحب صفحه ای تحمل شعرهای انتقادی اورادارند
مانا از آن شورشیان آرمانخواهی هست که دردهای اجتماع غم زده خود را با شورش کلمات بر صفحات به تصویر می کشد و اگر لازم شد حتی در کف خیابان فریاد می زند بی پروا از فرجام و سرانجام
و این روحیه او قابل ستایش است
او نقادی است منصف و معلمی است مصلح که انچه را در چنته دارد بی صنمی رایگان می بخشد
درختی که همیشه سایه اش را به رهگذران می دهدتا در ستیه سارش بیاسایند و دردناکتر اینکه گاهی همان سایه نشینان تبر شدند بر تن این درخت صبورو رنجور
و..
این شعر از جمله شعرهای کوتاه اوست که هنوز دوست داری ادامه داشته باشد و حرفهای بیشتر بزند و شاید جزو نوادر اشعار اوست که کوتاه سراییده شده شاید آنروز حال دل این چریک شعر خوب نبوده و خوشحالم سری به این سرا زدو و خواندم از قلم توانایش

برایش ارزوی روزها نیک خواهانم با آرامش بیشتر…

درود مانا جان …دستمریزاد …
پایان شب سیه سپید است👏👏👏🌺🌺🌺

این شعر زیبایی است که در وصف همه کسانی که در سال ۶۷ بدست این دژخیمان اعدام شدند
چه زیبا این سروده را میتوان بیاد همه این عزیزان خواند

درود بر تو مانای عزیز
این شعر زیبا را باید به همه مادران خاوران تقدیم کرد که طی این سالیان رنج کشیدند

درودتان جناب استاد مانا ادیب گرانقدر 🌞
نوع آوری و زاویه دید اشعارتان برایم جالب و تازه است .
هربار خطی نو می خوانم از قلم ارجمندتان
بسیط و پویا و دردمند 🥀🍃🕊️🌷

نویسا مانید وسبز باشید و سرفراز
🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌱

درودها

روزگارت به خیر و سعادت

الهی سلامت و پاینده و بدور از گزند باشی…آمین

سلام و عرض ادب مانای عزیز
چه زیباست که در سکوت سحر دوم شهریور شعر زیبایتان را خواندم. دغدغه‌مند، خیال‌انگیز و شریف.
مثلث مار، رسن و پونه مرا به یاد دو ضرب‌المثل انداخت. «مار از پونه بدش میاد…» و « مارگزیده از…». این خلاقیت زبانی برایم بسیار دلنشین بود.
زنده باشید و درخشان🌸🌺🌸🌺

درود بر مهرداد مانا
چه تاریخ خونباری براستی غربت یعنی آنان و غریبی یعنی حال مادران ایشان
به کدامین گناه ؟ اندیشه ! وای بر این همه جهالت
آنان مگر هموطن ما نبودند🌹

درودها نثارتان استاد بزرگوارو درد آشنا جناب مانا
چون همیشه بسیارعالی و البته تلخ و حزین
تاویل پذیری و تاثیرگذاری در شعرهای بینظیر شما موج می‌زند
دستمربزاد
چه قلم سعادتمند و متعهدی دارید در ماندگاری اجحاف‌هایی
که برای سرپوش گذاشتن بر آن هر قتل و عامی کرده‌اند…
طبع پراحساس و قلم توانایتان مستدام
🌹🌹🌹🌹

این سایتو یه نگاه انداختم. جای همچین اشعاری اینجا نیست چون یه عده ای چنان در هزاران سال پیش گیر کردن که سخته واقعا مغزشون تکون بخوره و هنوز دنبال زینِ اسبِ فلان شخصیت عربی و چسباندنِ سنگ به دیوار امام زاده های دفن شده در تپه های علیا سُفلی هستن که واسه جیبِ نگون بختِ آدمهای سیاه بخت و فقیر نقشه کشیدن تا بلکه حاجت روا بشن.شما افکار خوبی داری و شعرای خوبی.و قطعا حرفهای تندتری داری

درود بر مانای نازنین
اثرتان دغدغه مند و نشات گرفته از اندیشه و روحیه ی حق طلبی بکر انسانی ست که در اثارتان جاری ست و این قلم را می ستایم چون اینکه خوب میدانید هم و غم و افکار ارمانی خود را چگونه به بهترین شیوه بیان کنید

همواره تندرست و پیروز باشید

🌺🌺🌺❤️🌺🌺🌺

درود بر شما
دستمریزاد🌺🌺🌺

سلام‌مانا جان
ما آمده ایم که برویم
هیچ کس نمی ماند
هرکس بنا به دانش و وجدانی وظیفه ای دارد که باید به نحوی احسن انجامش دهد‌
یک پزشک باید به فریاد بیمارش برسد ،دکتر شیخ را خدا رحمت کرده است زیرا او‌در مشهد و در زمان خودش هرگز به بیمار نمی گفت چیزی به عنوان حق ویزیت بدهد صندوقی در مطب آش بود و هرکس نسبت به توانایی اش مبلغی به آن صندوق می ریخت بعضی ها هم‌که نداشتند بدون‌هیچ‌خجالتی می رفتند شاعران هم وظایفی دارند جامعه همانند اقیانوسی ست و مشکلات و‌مصائب فراوان‌دارد .
باید یکی برای عاشق دلسوخته شعری بسراید و یکی برای کشاورزی که اگر نباشد خیلی ها از گرسنگی خواهند مرد و….
اعدام های سال ۶۷ را تاریخ هرگز فراموش نمی گند آنقدر تنوع در جنایت وجود دارد که مو‌به مویش را شاعران و‌نویسندکان متعهد برای آیندگان ثبت کرده اند .
و چه زیبا سروده ای که:
زمانه وقتی آمد
که مارها ماسک زده بودند
و از لای انگشتان خیابان ،
خیال بود که می چکید
خیلی دوست دارم موضوع را باز کنم ولی همه ی حرف ها را نمی توان در سایت نوشت
سحر با همت آنان که بیدارند می آید
در پناه خدا 🍃👏👏👏👏👏👏🍃

درود بر شما جناب مانای بزرگوار

هر چند که دیر رسیدم ولی باز هم پروردگار را سپاس که از لذت خوانون این سرود بی بهره نماندم.

مارهای ماسک زده ی هزار پدرِ بی مادر به پایان نزدیک اند، این باوری‌ست که به زانوهای خسته ام توان ایستادگی می‌دهد.

این سرود مرا یاد شعر رضا براهینی انداخت

جوانانی! اسماعیل، می‌بینی؟
چه جوانانی!
بسیاری‌شان هنوز صورت عشق را بر سینه نفشرده‌اند و موهای صورت پسرها هنوز درنیامده….

این خاک از برکت خون های جوان دوباره سبز می‌شود
🙏🍃🌿🍃

سلام مهرداد جان
این شعر درعین کوتاه بودن چقدر درد داشت و چقدر عمیق بود شعری بود که آخرش سه نقطه داشت که بتوان تاقیامت آنرا ادامه داد .فقط درمورد تصویر اگراشتباه نکنمباید مزار یکی از اعدامیان سال ۶۷ باشه یا من اشتباه میکنم

درود مجدد
🌹🌹

درود بر شما آقای شعر
زیبا بود و بر دل نشست ❤️✌️🌍☀️💚