دین حق

یک نفر مرتاض هندی هم زمــــــان

با بهـــــایی شیخ ما در اصفهـــــــان

بر در سلطــــان آنجا یافت جـــــــــا

مدعی شد از خودش اعجـــــــــازها

بر مثل می گفت هرکس پیش خـــود

کرده پنهان از عدس یا از نخــــــود

یا که چیز دیگـــر از ریز و درشت

کرده پنهان در مـیــــان هردو مشت

یا میـــــــان خانه اش یا در دکـــــان

گنـــج مخفی دارد و مـــال نهــــــان

من خبـــــر دارم ار آن پنهـــان شده

چـــــــــون برایم دیدنش آســـان شده

علتش را هم به دینــــــش زد گـــره

گفت می بینــــــم من از این پنجــره

این توانایی چـــــون آوردم به دست

پس مـرام و مذهب و دینم حق است

دینتــــــان امـــاّ به راه باطـــل است

چون خـبرازغیب درآن مشکل است

ادعـــــــــــایش کرد دربارامتحــــان

دید می داند همه ســـــــــــرّ جهـــان

درتحیّــــــــــرشـــــــاه وهـم درباراو

از تمـــــــــام ادعـــــــــا و کــــار او

پس بهـــــــایی شیخ حـق احضار شد

رهسپــــــــارکــاخ وآن دربار شـــــد

گفت سلطــان باید اینجـــا با دلـــیـــل

دینتــــــان ثابت شـود او هم ذلـــیـــل

تابدانــــــــم دینتـــــــان دین خـداست

راه حق و راست دردســـت شماست

حرفتــــان اینجـــــــا اگـــرثابت شود

خـوش به حـالتان که شکّــم می رود

حــــــــرفــــتان اما اگـر باشد خلاف

دینتــان راه کـج  است و حرف لاف

من هم آن وقت این ســــرای دینتـان

یاچنـینـش می کنـــــــم یـا کـه چنـان

شیـــخ حق وقتی که این مطلب شنید

دست را از جیب خود بیـرون کشیـد

روبه آن مرتاض هنـــدی کرد وزود

این چنیــن بر او دهانش را گشــــود

چیـــــز پنهـــــانیست بیــن مشت من

می توانـی نــــام آن را حــــدس زن

ناگهــــان آن مـــــرد هندی ازشگفت

لــــرزه بر اندام وبرجــــانش گرفت

گفت می دانم که در دست تو چیست

ازبهشت حق درونش قطعه ای است

مــــانده ام یک قطعه ازخاک بهشت

از کجـا آورده ای ای خوش سرشت

گفت آری حـــــرف تو باشد درست

دین من محکــم شد و دین تو سست

بعد ازآن دست خــودش را باز کرد

آنچــــه مخـفـــــی بود را ابراز کرد

دیـــده شد در دست آن مرد خــــــدا

مهــــــــر تربت از دیار کــــــــربلا