🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 {{سایه‌ام کو ارغوان؟}}=《۱۴۰۱》مادّه‌ی تاریخ درگذشت امیر هوشنگ ابتهاج

(ثبت: 250084) مرداد 22, 1401 

 

بارور بود از نبوغ، شعله‌وَر‌جان بِالعَیان
همنوا شد با نسیم، بود چون نی‌دودمان

در حقیقت جانِ او شعله‌وَر از عشق بود
در حقیقت رود بود مثل طبعِ او روان

طبع ِاو را عشق چون، شکّرستان کرده بود
از صفا آبادِ جان عشق آورد ارمغان

سوته‌دل باشی اگر سایه‌ات هم عاشق است
می‌گُذاری سِرّ عشق، با که جز دل در میان؟

عشق را همواره داشت، شعرِ تر در آستین
گوهرش افشانده بود بال و پر بر آستان

بود چون بختش بلندّ بی‌امان بی چون و چند
شد مشام‌آکنده از «بویِ جوی ِمولیان»

پس زد از دل کینه را، دید زیرا سینه را
عشق می‌باید که دل سر دهد از جان أَذان

زُبده طَرْزی همچون او، عشق‌وَرْزی همچون او
بستری می‌زیبدش نرم‌تر از پرنیان

سایه نور آکنده بود، دل سرور آکنده بود
حالیا گردیده‌است، جان او خُلْد‌آشیان

‌داد چون با«ابتهاج» عشق ورزی را رواج
رفت و گفتم با فغان:«سایه‌ام کو ارغوان؟»*

@@@@@@@@@@@

* : به حساب جمّل عدد ابجدیِ عبارتِ{{سایه‌ام کو ارغوان؟}}
مساوی است با {{۱۴۰۱}} سال آسمانی شدن مرحوم هوشنگ ابتهاج

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

نظرها
  1. طارق خراسانی

    مرداد 22, 1401

    سوته‌دل باشی اگر سایه‌ات هم عاشق است
    می‌گُذاری سِرّ عشق، با که جز دل در میان؟
    سلام و درود

    مانند همیشه عالی ست
    آوردن ماده تاریخ در شعر، کار چندان آسانی نیست و حضرتعالی به زیبایی از عهده ی این کارِ سخت بر آمده اید.
    جان زنده یاد هوشنگ ابتهاج شاد

    در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👏👏👌🌹🌿

  2. زهرا آهن

    مرداد 23, 1401

    درود بر شما
    اثر فاخری قلم زده‌اید
    سپاس از اینکه این سروده را به هموندی گذاشتید
    روان استاد ابتهاج در آرامش جاویدان
    پایدار باشید

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا