🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۱۸ |
| تعداد شعر: | 297 |
| تعداد مطالب: | 130 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۴ |
چه کرده ای با من؟
آمدی
و مزه کردی طمع لبانم را
و مرا در اتاقی تاریک، از نبودنت
از صدایت
از بوی عطر آگینت
سپرده ای به آخرین شعرت
و خودت را ربودی و بردی
به آسمانی بی باور از جنس سکوتِ عشق…
چه کرده ای با خودت؟
سی برگ از دفترت را
از عشق و درس هایش
از شاخه های خشک و پوسیده از خیالِ خامت
از تنفسِ بی رمق در شب ها و ثانیه های گذرایش
و از بی وفایی بال هایم نوشته ای
من اینگونه نبوده ام!
ببین، چه کرده ای با من؟
محمدرضانعمت پور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
سبزه نه گل نه صبح عطر آگینی لبریز سکوت تلخی و غمگینی زد ابر زمستان به سرت
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
طارق خراسانی در تو بهارم شده ای
سپاس از مدیریت محترم که شعر ویرایش شده با بیت تقدیمی جناب معصومی را سریعا
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
مرداد 20, 1399
🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
مرداد 20, 1399
و خودت را ربودی و بردی
به آسمانی بی باور از جنس سکوتِ عشق…
این تکه از اثر شما بسیار درخشان و برجسته و عالی بود.
بهره بردم نیز…
درود بر شما
پاسخ
مرداد 20, 1399
درود آقای نعمت پور عزیز
بسیار زیبا قلم زدید
نویسا و مانا باشید همشهری خوبم🌹
پاسخ
بستن فرم