شعله‌وَر

در شعر مردّف محتوا و مضمون وهرچه که هست سلیس تر و گوشنواز تر می نشیند.

سلام مجدد
استاد خوش عمل عزیز نظرشان این است :
.در شعر مردّف محتوا و مضمون وهرچه که هست سلیس تر و گوشنواز تر می نشیند.
.بنده ضمن تایید فرمایش ایشان به فرزند عزیزم می گویم شعر بیشتر اوقات جوششی ست و هنگامی پیر درون تصمیم به سرودن می گیرد شعر جوششی می شود حال اگر آن شعر جوششی مرَدَّف باشد دلپذیر تر می شود.لازم به ذکر است ردیف نه محدودیت زبانی شعر است نه خاصیت شعر بلکه مرَدَّف سرودن گاهی استادی می خواهد و کاری بس سخت و دشوار است مثلا فردی “دیده ” را ردیف شعر خود قرار می دهد شاعر باید برای دیده بگونه ای شعر بگوید که ردیف جوابگو و مکملِ مضمون باشد.
ردیف زمانی ارزشمند و مؤثر است که بجا و مناسب به کار رود، ضمن آنکه نوع ردیف نیز در نشان دادن هنر شاعر مؤثر است.
استاد کدکنی میفرماید:
از نظر ایجاد ترکیبات و مجازهای بدیع در زبان- یکی از فواید ردیف تأثیری است که در ایجاد تعبیرات خاص زبان شعر و توسعه زبان شعر و توسعه مجازها و استعاره‌ها دارد .

درود بر شما

ردیف نه تنها به آهنگ کلام شعر یاری رسانده و موسیقی کناری آن را فراهم می‌آورد و به جلوه‌های هنری شعر کمک می‌کند، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز به‌کارگیری آرایه‌های ادبی و شکل‌گیری صور خیال در شعر نیز باشد. و دست شاعر را در انتخاب قافیه باز کند همچنین برای عیب‌پوشی از قافیه‌ها نیز مورد استفاده قرار گیرد
علاوه بر این، ردیف مجموعۀ مصراع و بیت را تا حدودی دستورمند می­کند.
بر خلاف باور حضرتعالی ردیف عیب وزن را بر طرف نمی‌کند بلکه از نظر حفظ وزن شعر نقش مؤثری دارد. هر بار که ردیف تکرار می‌شود، تعداد مشخصی از هجاهای وزن شعر نیز به شکلی هماهنگ تکرار می‌شوند که این امر هماهنگی خاصی به شعر می‌دهد. نمونه‌ی بارز این امر زمانی است که مانند همین غزل ردیف، دقیقاً تشکیل‌دهنده‌ی رکن پایانی وزن عروضی باشد.
نقش زیبایی‌شناسی دیگری که می‌توان برای ردیف، برشمرد، پوشاندن عیب قافیه است. وقتی شعری ردیف داشته باشد، وجود قافیهٔ شایگان در آن کمتر به چشم می‌آید و شاعر به این شکل می‌تواند شعرش را بی‌عیب یا کم‌عیب جلوه دهد. همچنین استفاده از یک واژه برای قافیه در چند بیت، پسندیده دانسته نمی‌شود اما شاعر می‌تواند با استفاده از ردیف، این عیب را نیز از نظر بپوشاند. مصادیق هر دوی این‌ها در شعر شاعران بزرگ همچون سعدی و حافظ دیده می‌شود
پیش از این گفته شد که ردیف می‌تواند در ایجاد صور خیال در شعر نیز نقش‌آفرینی کند
به عنوان مثال با ردیفِ 《مانَد》یا 《کشید》محتوای مصراع‌ها و ابیات از تشبیه و استعاره غنی خواهد شد.
در دیوان حضرت حافظ می بینیم که حافظ در یکی از اشعارش از واژهٔ «عمر» به عنوان ردیف استفاده کرده و بیت‌های این شعر با تشبیهاتی همچون «کباب عمر»، «سحاب عمر» و «سراب عمر» زیباتر شده‌اند. به غیر از تشبیه و استعاره، ردیف می‌تواند زمینه‌ساز دیگر انواع آرایه‌های ادبی همچون کنایه نیز بشود. ردیف حتی ممکن است که زمینه‌ساز شکل‌گیری استعاره‌ها و کنایه‌های جدید باشد. مثلاً حافظ در غزلی که با مصراع «در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع» از ردیفِ «چو شمع» استفاده کرده و با تمرکز بر آن توانسته استعاره‌ها و تعبیرات جدیدی را بیافریند و علاوه بر این عیب قافیه را نیز پنهان کند.🙏🌹🌹🌹🌹🌹

درودا 🌹🌹🌹🌹🌷و سپاس.
پاسخ را دوستان نوشته اند و من هم اجمالا به مواردی از کاربرد ردیف در شعر پارسی اشاره کردم🌹🌹🌹🌹🙏