🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 شکفتن

(ثبت: 252123) مهر 23, 1401 

 

شد با سرشتت عجین چون مانندِ گلها شکفتن
جان را ببالان فقط با پنهان و پیدا شکفتن

فرخنده‌فالانِ عالَم، دم را غنیمت شمارند
جزم است چون عزمشان بر تنها و تنها شکفتن

ای در نهادت مسجّل جان پروراندن به مستی
در بزمِ هستی چه آیا شد گلشن‌آرا؟ شکفتن

با یک تبسّم توان زد رطلی گران غنچه‌آسا
وقتی که در دل نداری سودای الّا شکفتن

یا ایُّهَا العِشق ما را در ما برویان پیاپی
یا ایُّها‌العِشق ما را پَر می‌کند وا شکفتن

پیوسته باید شکوفا بود از نشاطی دل‌انگیز
تا می‌برد جانِ آدم، حظّ از سراپا شکفتن

شیرازه‌ بندد کمالت با پَرگُشودن، تو را چون
از لوثِ درجازدن‌ها سازد مبرّا شکفتن

چون رود اگر برخروشی بر خود پُر از عیش و‌نوشی
در گلشن از تو شود چون هر آن شکوفا شکفتن

با طیبِ خاطر بنوشی_باید_ فقط جرعه‌ای عشق
باشد مجالِ تو حتی یک آن اگر تا شکفتن

باطن برافروزِ انسان تنها شکوفائیِ اوست
در تن فقط جانِ ما را شد عشرت‌افزا شکفتن

اهریمنی می‌شود جان با پژمریدن از این رو
پُر های و هوتر اهورا می‌خواهد از ما شکفتن

در خویشتن شو شناور، باور کن ایمان بیاور
از بس که دل می‌نوازد، دارد تماشا شکفتن

از خود دمادم برون زن، پیوسته راهِ جنون زن
ارزانی‌ات می‌کند چون《فَتْحًا مُبِِينا》شکفتن

 

 

 

 

نظرها
  1. طارق خراسانی

    مهر 23, 1401

    سلام و درود استاد گرانمهرم

    اثری ارزشمتد و عالی ست

    در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👌🌹🌿

  2. فریبا نوری

    مهر 23, 1401

    باطن برافروزِ انسان تنها شکوفائیِ اوست

    درودها استاد حاج محمدی گرانقدر

    🌷🌷🌷🌷🌷

  3. محمدعلی رضاپور

    مهر 24, 1401

    سلام و درود و خدا قوت
    جناب استاد گرانقدر ❤️🙏