عشق و دلهره

گفتند هجر یار، چو ماه است پشت ابر
آری، ز هجر اوست که دارم چنین شرر

سلام و درود بر جناب استاد پژوهنده
شاعر گرانمهر پاک

سال هاست از شما بی خبریم و سخت دلتنگ
خدا را شکر با غزلی گرم و زیبا دیدارها میسر شد.
سال جدید را از صمیم دل به آن عالی جناب تبریک و تهنیت عرض می کنم.
چند روزی هم مشغله کاری بیشتر شده و هم به دستور پزشک معالج که چهار ماه استراحت برایم تجویز کرده آمدنم به سایت لطف خدایی بود و سعادت یاری کرد شعری زیبا از آن عزیز را بخوانم.

در پناه خدا 🌱🌹♥️👌👌👌👌👌👌🌹♥️🌱

حضرت استاد پژوهنده ی عزیز وکرامند.به سهم خود خشنودم از این که پس از مدتهای مدید اثری نغز و فاخر از جناب عالی خواندم…به نظر می رسد این ابیات بخشی از یک قصیده اثر طبع وقّادتان باشد.

روزی بهانه های دلم را به دوش خود
می گیرم و به چهره گل می کنم نظر
♡♡♡♡
درودهای فراوان
جناب پژوهنده نازنین
چه خوب شد که امدی
چه خوبتر که دیدمت
🍃🌺🍃🌺

با درودهایم پاک 🌺
سروده اتان مانند آب زلال! همه چیز روان بود!
می شد و می شد صدای ذهن نابتان را شنید!!
جایی که استادان به تشویق و تمجید نشسته اند
این کمترین اینجا چه می کند ؟؟
سر ارادت ما و آستان حضرت دوست 🌺🌺

سلام بر شما
سروده‌ ی جنابعالی مرا یاد ابیات سریر انداخت:

“چو بر سریر ولایت نشست خسرو دین فلك نهاد به درگاه او سر تمكین”
(قاسم سریر)

سلامت باشید در پناه الهی

درود جناب پژوهنده
بهره بردم
با آرزوی توفیق الهی برای شما و قبولی طاعات 🌷🌷

در شهریور ماه 1351 آن زمان که من چهارده سال بیش نداشتم و تازه پا به دنیای شاعری گذاشته بودم همراه مرحوم پدرم و چند تن از شاعران آیینی و مداحان کاشانی به مشهد مقدس مشرف شده بودیم.
یک روز بزرگ ترها با دکتر قاسم رسا- ملک الشعرای آستان قدس رضوی- تماس گرفتند تا به دیدنش بروند. دکتر به خباز کاشانی – شاعر آیینی فقید – گفته بود تشریف بیاورید مکان همیشگی ؛ یعنی محل طبابت. عصرگاهی بود که همراه بزرگ ترها برای دیدن دکتر رسا به مطبش رفتیم .مطب شده بود انجمن ادبی!
یادم می آید یکی از مداحان مشهدی به پدرم می گفت: همه ی دوستان شاعر و مداح چه مشهدی باشند چه غیر مشهدی برای دیدن دکتر رسا به مطبش می روند. این مطب به جز شاعر و مداح جماعت ، رنگ هیچ بنی بشر دیگری را به خود ندیده است. بی خود نیست که مردم مشهد برایش دست گرفته اند:
دکتر است اما مطبّ شاعری وا کرده است
قرص و کپسولش عروض و آمپولش قافیه!
غفرالله لنا و لهم : خدا ما و آنان را بیامرزد)