سالها پیش در یکی از روزهای زمستانی به حوزه هنری رفته بودم تا دوست ارجمند و عزیزم ابوالفضل زرویی نصرآباد ــ مدیر گروه طنز حوزه ــ را ببینم.پس از نوشیدن چای و گپ و گفتی کوتاه شعر زیر را فی البداهه سرودم که زرویی عزیز بسیار خوشش آمد به طوری که آن را یادداشت کرد…..چند روز پیش به طور اتفاقی شعر را بین مسوداتم پیدا کردم و اینک برای نخستین بار منتشر می شود :

به بی بخاری داماد ، نوعروس بخندد
کلاغ ریسه رود جوجه ی خروس بخندد

ز فرط قهقهه بی هوش چون شود سگ چوپان
به بام خانه ی او گربه ی ملوس بخندد

کنار عمه الیزابت دوم زن خاقان
در شکه چون که براند تزار روس بخندد

چه بت پرست و مسیحی چه صوفی و چه برهمن
به قلقلک چو رسد کار با مجوس بخندد

سه تار و قیچک و تنبور و دف نوا چو برآرند
ترانه ساز شریف «مرا ببوس» بخندد

خبر ز حور ندارم ولی یقین کنم ای دوست
که کل کشد کلوپاترا و هی زئوس بخندد

عماد و م.امید و کمال و فرّخ و گلشن
به خنده اند که شهنامه ساز توس بخندد

ز بدبیاری اسفندیار رستم دستان
زنند گر به سرش گرز آبنوس بخندد

خلاصه خوش عمل عباس در کنار زرویی
اگر نداشت کسی چهره ی عبوس بخندد!

😂 😂

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):

طارق خراسانی

الیاس امیرحسنی

طلعت خیاط پیشه

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (13):

نظرها 2

طارق خراسانی
آذر 24, 1401

سلام استاد عارف
اهل عشق و معرفت

من می دانم که از درد چه می کشید ولی دوست دارید لبخند را بر لب دوستان مهمان کنید.
الهی خدا شما را سلامتی کامل عنایت کند و شاد باشید.
یادی از کمال خراسانی در این نفیسه شده است جانش شاد سال ها در خدمت آن در انجمن فرخ بودم.
طنز بسیار زیبایی بود

در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👏👌❤️🌿

پاسخ
زهرا آهن
آذر 24, 1401

درود بر شما استاد بزرگوار

یاد مجله گل آقا بخیر ممنون که شما و دوستان تان برای هم نسلان من خاطره ساز بودید

تندرست و شاد باشید🌺🌷🌺🌷

پاسخ