🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
ایستگاه
بـے مانندِ مسافران
پاپـےِ ترتیبِ قد
تہِ صف
بر خود تڪیہ
افقے ایستاد
متساوےُالْغَمْ اَضلاع!
ایستجا!
نہ جایـے رفت
نہ آمد از جایـے!
نوبتش تا ڪے
_ قـے!
هـے همقدمِ ادامۂ هرگز
هاشورِ سایہاش
_ رے!
پیشِ هیچوقت
_ سر خَم
آرزو بہدل ماند!
ایست، آه!
ردِّ شاتِ بوسۂ مهمانِ قبلے
نبشِ قبر!
اتوبوسِ خطِ
_ “عشقِ پیرے بجنبد سربہرسوایـے زند”
لیسید پوستۂ چالِ گونہاش را
ثلثِ ناموسِ نخاعش
بدونِ ترڪشِ خواهش
_ ڪِش
چاشنےِ چمدانِ چشمزارش شد!
ایستراه!
همسایۂ تنهایـےِ تنهایان
خاراند جنازهٔ چانۂ ورمِ باور را
دهاندرّۂ غشِ دروغ
قشنگ دهان وا
فهمید سرابِ خالےبازےست
نخود نخود
هرڪہ رود خانۂ خود!
ــــــــــــــــــــــ
سیّدمحمّدرضا لاهیجے
ساڪوتے.هند
ــــــــــــــــــــــ
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):