مثل ِ پدر بود

شاهی  که  سپر کرده   به  غمخانه  دعا را

بوسیده   به   حق  کعبه ی  زیبای   خدا را

برهم  زده   با  خطبه ی خود  رسم خطا را

افکنده  ز بن  ریشه ی  هر رنگ  و  ریا را

از شفقت  ِ خورشید  ِ شفاخانه  خبر داشت

با عشق ِخدا زمزمه درخوف و خطر داشت

او  یاورِ  حق  دشمن   ِهر کینه  و  شّر  بود

در قبضه ی طوفان زده اش خون ِجگر بود

در  هر  قدمش  آیه ی   تکثیر   ِ سحر بود

در  مرکز  ِ آئینه    علی   فخر    ِ بشر  بود

از شفقت  ِ خورشید  ِ شفاخانه  خبر داشت

با عشق ِخدا زمزمه درخوف و خطر داشت

آن شیر  ِ خدا  صف  شکن  ِ ناجی  منصور

با دست  ِ رسالت   به  امامت  شده  مامور

بر  لب  زده  صد آیه ز سیّاره  ی مسرور

با کوه  ِرشادت  شده  اسطوره ی مشکور

از شفقت  ِ خورشید  ِ شفاخانه خبر داشت

با عشق ِخدا زمزمه درخوف و خطرداشت

بر جمله  یتیمان  ِ جهان   مثل   ِ پدر  بود

آئینه ی   احقاق  ِ حقیقت   چو  پسر  بود

هنگام صبوری به سرش شوق  ِ سفر بود

از   عالم   ِ اَسرار   ِ کرم  خانه   خبر  بود

از شفقت  ِخورشید  ِشفاخانه  خبر  داشت

با عشق ِخدا زمزمه درخوف و خطرداشت

در  مدح  و  ثنایش  دل  ِ دیوانه  چو بلبل

هر   دم    به   توّلای   ولایش   به   تغّزل

با  عشق  ِ علی  روزه  به  محراب  ِ توسل

حیرت  زده در مانده در این  بحر  ِ تامل

از شفقت  ِ خورشید  ِ شفاخانه خبر داشت

با عشق ِخدا زمزمه درخوف و خطر داشت

یک قبله  دعا  رسته  به میدان  ِ  سپاهش

جوشیده وضو در خم ِآن حلقه ی چاهش

مائیم    و    مفاتیح    ِ  جنانی   ز   پناهش

در  سجده ی  عشقی  به  تمنای   نگاهش

از شفقت  ِ خورشید  ِ شفاخانه خبر داشت

با عشق ِخدا زمزمه درخوف وخطر داشت

طلعت خیاط پیشه

تولد مولای متقیان علی (ع) و روز پدر بر همه ی همراهان  ِ شعر پاک مبارک باد.