واسوخت

.

.

شکوه   واژه   هایت  ،  دلکشانه  است 

کلام ، از عمق فکر و  دل ، نشانه است

سخن ،  گیسوی  یار است ؛ و  پریشان 

غزل واره  ،  کمی  ،  محتاج شانه  است 

چه فخری ! میهمان ، مینا امینی  است 

ازیرا ،  طبـع ، سر شـار از ترانـه  است

…………………………………………

سپاسمندی ام بیشترین است . 

ممنونم. دخترم. 

درودها . …………………………..

.

.

سپاس ! از مقدم والا ، مشرّف !

ملاقات   است ؛  ضد انحرافات 

لقــــاء دوستان ، دیدارگلــزار 

سلامت ، آورد ؛  بر رفع آفات 

در عزلت ، روح  زندانی است  ؛ دربست 

که خود پرداز ، باشد ؛ بر مکافات 

برای  باقی  عمرش ، یقین  است 

دهد اقساط ؛ بر  جبران  مافات 

سپاس بیکـران ! استاد طـارق !

که بستی ؛ چارسوق الخرافات 

………………………………………

ممنونم. پسرم . 

درودتان بادا . 

شکراً جمیلا…………………………

.

.

زهره ، در آسمان   من  تابید 

گاه  ، باشد ! به طالعم ناهید 

درخراسان ، تو کوکب بیدخت 

برترین  را ، ونوس  ، هم  نامید 

میشوم ؛ من  زشوکتش ،خسرو 

زهــره ء خسروی  ، کند ؛  تأیید 

…………………………………

سپاسگزارم  دختر نازنینم . 

درودتان باشد . 

ممنونم………………………………..

.

.

چه عالی ! وقت هستم ؛  خوش ملاقات 

که باشد دختــرم ؛  مهمـان  به  شعرم 

شـد ؛  از  لطـف خدا  ،  مرجــان مطــلق

که بخشد؛ نو تر از نو ، جان به شعرم 

اگر چه ،   زیــور طبعم ،  بدیعی  است 

بهین زینت ، دهد؛ مرجان به شعرم 

…………………………………………

دخترم بزرگمهرید . 

ممنونم. 

درودها …………………………….

.

.

دستمــــریزاد ! جـواد ای جنـاب ! 

واژهء دلکش دهی ام ؛ مستطاب

لطف تو ، افـزون؛ ز مقــادیر  من 

پیر ، که بی باده ، بیفتد ؛  خراب 

شاعر دمساز، چو آید؛ به دست

شعر، غزل می شود ؛ و باده  ناب 

ورنه ، هوا کوبم  و هاون  به هیچ 

منظره ای نیست ؛ بغیر از سراب 

…………………………….

سپاسگزارم .

درودتان باد . 

ممنونم……………………….
.

.

.

.

شاد ، دل میشود آنگه؛ که به یاران برسد 

باغ  تفتیده  تمــوزی  که ،  به بـاران  برسد  

این که  ، خـرسند  ببیند ؛ نگهِ  پر  از  لطـف

عین  باده است ؛ که ناگه  به خمار ، آن برسد

این صفایی است ؛ که سوگند ، بر الزامش نیست

گل ، یقین است ؛  که  در فصل بهاران ،  برسد 

…………………………………..

ممنونم . دختر نازنینم .   

درودتان باشد .
.

.

.

دخترم  !  لطف  شما ، مستمرم هست ؛ و مدام 

اسم اعظم نشود گفت ؛ مشگل نگشود 

هرکه ، این موهبتش  هست  نصیب ؛ او داند 

هرکسی را ،  نرسد برگه ء امکان  ورود  

نسترن را ، نشود کرد مذمت ؛ که چرا ؟

سهره در پای تو ، کم آمد ؛ وچیزی نسرود 

کاش ! من ،  ذره ء  ناچیز اثر ی بخشی  بود 

تا ، توانست  ؛ به زیبایی  این باغ ،  فزود 

………………………………………….

ممنونم.گرامیدختم . 

سپاس ها  دخترم . 

درود ………………………..

.