مرداد 28, 1401

شعری را دوست دارم
که هر بار
چلچله‌ای را در من
به آواز درآرد

شعری که
غیاب باران و
خاموشی پرنده را
جبران کند

شعری که بوسه است
بر خواب نوزادی
و گریستنی پوشیده
در لبخندی

شعری شبیه‌ خیالی گرم
در نخستین برف زمستانی

آنگاه که لحظه را برق می‌اندازد
برای تماشای تو

.
.
.
درودها🌹

پاسخ
- محمد رضا شرعی ( شبگرد )
  مرداد 28, 1401
  
  بسیار بسیار خرسندم که دست نوشته ام مورد پسند طبع ظریف پسندتان قرار گرفت .
  از شعر زیبای شما لذت وافر بردم .
  برای این همه محبت سپاس . سپاس
  
  پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

باید که زیبایش کنم طاووس بی پر را
باید بیاندازم به زیر پایم این سر را

چیزی نمانده از پرنده های جسمی سرد
باید ببارم بر تنم پایان اذر را

تا گاوهای چاقِ دیگر را نبلعیده
باید که قربانی کنم این گاو لاغر را

قیصر کنار مردم نامرد خواهد مرد
اینجا برادر میزند خنجر برادر را

باید تبر اورد وقتی که تناور شد
تیغی نمی برد سر سبز صنوبر را

دریای طوفانی و کشتی غرق در لنگر
باید به سمت این شناور برد بندر را

دشتی که شد گلخانه از گل های تزئینی
گم کرد جای لاله های سرخ پرپر را

دیگر حریف لشگر بربر نشد دیوار
باید که کند و چاه و خندق کرد سنگر را

در کشوری که رهبرش شد بیش از سرباز
باید که قربانی کند سرباز رهبر را

وقتی که جاء الباطل از پهلوی حق افتاد
باید که باور کرد هر دنیای دیگر را

دستان سرد تفرقه از خاک بالا زد
در خویش می بلعد زمام و نام کشور را

اینجا کسی حرف مرا هرگز نمی فهمد
باید بگیرم گوشه ی دامان مادر را

« برهان جاوید »

تازه ترین نقدها