کوچه ها پر شده از عطر دل انگیز بهار/ قصیده بهاریه

کوچه ها پر شده از عطر دل انگیز بهار
بلبلان مست و غزلنوش به فتوای نگار

آسمان می نگرد از سر نیکی به زمین
دشت بابونه شده خرّم از اندیشه ی یار

می زند نم نم باران به دل خشک کویر
با طراوت شده ریحان و درختان چنار

جاری از چشمه شده  آب گوارا ز کرم
همه در گشت و گذارند و به دنبال شکار

عدّه ای فارغ از اندیشه و بی شور و نشاط
عدّه ای بار سفر بسته که همراه قطار…

قصدم این است که در روز طبیعت  بروم
باغ همسایه ام از مزرعه با ایل و تبار

تا شود همسفرانم دلشان خرّم و شاد
بدهم چنجه و نوشابه وَ یا دوغ تغار

بعد ، هر کس که دلش خواست رود دیدن  سد
جای ماشین شود از پشت به کالسکه سوار

بنوازند اگر روز طبیعت  دف و نی
می شود شاد و بهاری دل این عاشق زار

ای که از خلقت گلهای بهاری شادی
آسمان را بسپار از سر اندیشه ببار

باغبان گر که حفاظت کند از باغ سحر
نخلد پای گل سوسن و مریم خس و خار

طاقتش رفته ز کف دلبر شیرین سخنم
کی شود فصل شکوفایی گلهای انار

آنچه ما را نگران کرده از اوضاع زمان
خبر تلخ گرانی بوَد و نرخ دلار

خوف آمیز تر این است ، پس از این همه سال
اسب سرکش نشده تابع دستور و مهار

بس فشار آمده بر مردم بیچاره ، کسی
نیست قادر که به مهمان بدهد سیب و خیار

رفته بودم بخرم کفش و کلاه و کت نو
گفت پولت بشود روکش پالان حمار

دوری و درد فراق گل نرگس به یقین
برده از مردم آبادی ما صبر و قرار

با نظر از سر احسان به گلستان وجود
روشنی بخش! به ظلمت کده ها در شب تار

کاش می شد بوزد باز نسیم سحری
تا از آیینه ی دلها ببرد گرد و غبار

آنکه یارش به سفر رفته و در خواب خوش است
یا هر آنکس که رود روز طبیعت  سر کار

ظاهرا گرچه ندارد به دل اندوه ،  ولی
نبود خرّم و خرسند در آغاز بهار

می روم رقص کنان و به لبم جاری هست:
شعری از سعدی شیرازی شیرین گفتار

مصرع اولش این است ـ «الخ» هم دارد ـ
«بامدادان که تفاوت نکند لیل و نهار»!*

* حضرت سعدی
#مهدی_سیدحسینی
@sheroshirini055
۷ / ۱ / ۱۴۰۲
____________
باسپاس از استاد فرهیخته “جناب خوش عمل ” که پیشنهادشون در غزل ۶ بیتی باعث شد غزل به قصیده ی بهاری این چنینی بدل شود.