🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
پیش تو از من اگر تارِ سبیلی ست گرو
تا نیفتد به زمین محض خداوند ندو
رفتی، ای دوریِ تو دردِ سرم، دیر نیا
آمدی جان به فدای قدمت زود نرو
《زلف بر باد نده》 باد، به هر جاست رها
هرزه گردی است به هر کوچه و پس کوچه وِلو
《ناز بنیاد مکن》 روی نیازم چو به توست
ندهی یکسره دلبستگی ام را هله، لو
آنچنان محو جمال توام و مست، مدام
که ننوشیده می ای میخورَم اینگونه تلو
《آخر الامر گِل کوزه گران خواهی شد》
پس به زیبایی خود غرّ مشو هیچ، وَ لَو
تا ابد بسته ی گیسوی تو گردیده دلم
از ازل عاشقِ روی تو منم، لوس نشو
حور حسرت زده گردید اگر از خوشگلی ات
سپری تر نده، ای فتنه گر آن سینه جلو
تو بمان تو، فقط ای خوبتر از هر چه، بهشت
تو نباشی، به تو سوگند نیرزد به دو جو
مثل قیری که بچسبد به کف دست بچسب
گیرت افتاد اگر مثل منی حرف شنو
غلطی سر زد اگر از من بیچاره ، تو چون
《حافظ آن خرقه پشمینه نینداز و برو》
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
فروردین 15, 1400
درود و ادب
بسیار زیبا
لذت بردم
مانا باشید و سرسبز
👏👏👏👏
پاسخ
فروردین 16, 1400
سلام و درود و عرض ادب 🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم