یَکتابًدُو《۲》

تَیروتِر هر شَو مِدَی اَوشَوگُلَو یَکتابُدُو
مِندَزی قِر دِ کمر پُور اَو و تَو یَکتابُدُو

حِیرُنُم بَم خوشگِلِی از هَمَه کَس بودی عَقِب
سَر بِدَر کِردِی چُجًورِی از جِلَو یَکتابُدُو؟

رویِ تَیرُوت اُفتِدَه زُلفایِ سِیاهِت شاصِنَم
پِی دِه تا روزُم نَرِفتَه دَولِ شَو یَکتابُدُو

اِی بِنَزُم چِیشمِ کافِر کیشِ اَتیش پَرَه تِر
بَم نِگات محضِ خدا بَم مُ بِتَو یَکتابُدُو

اَبرویَه اُو رویِ او چشمای سیا؟ نِه نِه نَگُ
ماهَه پِندَرِی مِرَه نو، نو به نو یَکتابُدُو

سَر اگِر از اینگِلِستُن دَر بِیَرِی شَک نَکُ
اِینگِلِیسِیا خَه گُفتَن 《وَو وَو》 یَکتابُدُو

دست اگِر از پا خِظا کِردُم نَچیزَّن مُور اَتیش
تیز دُندُن اُوجُوریّا مُور نَجَو یَکتابُدُو

زِشتَه وَ الله ایر بِدَن اِی اَلُّوای پَشنَه‌ی قِلَه‌
تا که جِغ کِردَن تو وِر کِلّه نَدَو یَکتابُدُو

تا به کی بایَد بِگردُم مو رَدِ اَوِ حیات
کِی خَه خوردُم از لُوِت یَک قُرت اَو یَکتابُدُو؟

سَر مِذَرُم رُو بَلیشتُم تا بِخَو، رُم یَک دِقَه
خَو مِبینُم که خِدَتُم لَو به لَو یَکتابُدُو

جُونِ مَدَر و پِیَرِت پا به غیر از مُ نَدِه
تا نَگَن اِی دًختِرَه‌گَیَه هَپَو یَکتابُدُو

تَلّ‌ِ مو تا از کِلَوَنگی بِدَر رِی بی وِفا
کی مِذَرَه هَه؟ سبیلاشِر گِرَو یَکتابُدُو

هر کی بِد خواتَه نِشَنیشِر دِ مُ ده تو فقط
تا تِخی دُم تِی چِتَنِش شاخِ گَو یَکتابُدُو

کی؟ کجا؟ کی؟ دولِ مو تا افتیده چیشماش به روت
مست کرده، خورده از مستی تلو یَکتابُدُو

تو بَلِه‌ر گُفتی به مُ و مُ نَکردُم بی پِیَر؟
مینِ حِیطِی ما به پا صد دِگ پُلَو یَکتابُدُو