🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 ارغوان

(ثبت: 250037) مرداد 21, 1401 

 

این گونه کوچ،

آمیزه‌ای است از:

عروج و پرواز،

حشمت و اهتزاز

و شعر و ایجاز.

به ضیافتِ ارغوان که می‌روی،

رویاهایت را به ریشه‌هایی می‌سپاری که،

از آوند‌ها تا بوسه‌گاه‌‌ِ خورشید بالا می‌روند

و هر شب ستاره‌ها را خیره‌ات می‌کنند

و مهتاب را ملافه‌ات.

دیگر برودت هیچ زمستانی

نخواهد توانست از پیشانی‌ات خطور کند

توئی که ابدیت را به ارغوان پیوند زده‌ای

بعید نیست

از این پس،

از هر شکوفه‌ی ارغوان شعری بتراود

که ابتهاج را برای چکاوک‌ها و قناری‌ها

به ارمغان آورد

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

نظرها
  1. طلعت خیاط پیشه

    مرداد 21, 1401

    دیگر برودت هیچ زمستانی
    نخواهد توانست از پیشانی ات خطورکند.
    درود بر شما استاد حاج محمدی ارجمند
    روح استاد سایه شاد و یادشان گرامی باد
    😔 🌹🌹🌹🌹

  2. لیلا صالح

    مرداد 21, 1401

    سلام و درود بر استاد بزرگوارم.

    بسیار زیبا و حزن انگیز سروده اید دست مریزاد مهربان.

    خدایش بیامرزد که در دوران ما یگانه بود و از اشعارشان لذت می بردیم.

    خدا حفظتان کند.

    یا هو.🌺

  3. طارق خراسانی

    مرداد 21, 1401

    سلام و درود حضرت استاد

    مانند همیشه عالی ست

    در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👌🌹🌿

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا