طلعت خیاط پیشه
مرداد 27, 1401

دلخسته ام نگارا می چسبدم فقط با
شیرینی لبانت ، دمنوش ِ یادگاری
درود بر استاد ابراهیم حاج محمدی ارجمند
بسیار زیبا سروده اید.
🌺🌺🌺🙏

پاسخ
- ابراهیم حاج محمّدی
  مرداد 28, 1401
  
  درودتان//ممنونم. زنده باشید 🙏🙏🙏🙏🙏🌺🌺🌺🌺🌺
  
  پاسخ
الیاس امیرحسنی
مرداد 27, 1401

درود استاد بسیار بسیار زیباست
بوسد تو را لبم دست
کاین گونه می نگاری❤️❤️❤️🌹🌹🌹🌷🌷🌷🌷🌺🌺🌸🌸🙏🙏🙏

پاسخ
- ابراهیم حاج محمّدی
  مرداد 28, 1401
  
  درود🙏بزرگوارید شما عزیز🙏🌹🌹🌹🌹🌹زنده باشید🌹🌹🌹🌹
  
  پاسخ
طارق خراسانی
مرداد 27, 1401

سلام استاد

عاشقانه بسیار زیبایی ست

در پناه خدا 🌿ا👏👏👏👏👏👏👌🌹🌿

پاسخ
- ابراهیم حاج محمّدی
  مرداد 28, 1401
  
  سلام و درود🙏🙏🙏🙏🙏
  ممنونم حضرت دوست🌹🌹🌹🌹🌹
  
  پاسخ
زهرا آهن
مرداد 28, 1401

درود استاد گرانقدر
بسیار چیزا از محضر شما آموخته‌ام و همواره سپاسگزارتان خواهم بود.
خدا نسل انسان‌های خوب و بی ادعایی چون شما را زیاد کند
با آرزوی بهترینها برای شما شاعر توانا و اخلاقمند🌷🌺🌸

پاسخ
- ابراهیم حاج محمّدی
  مرداد 29, 1401
  
  درود بر سرکار عالی// بزرگوارید// محبتتان را سپاس🙏🙏🙏🍃🙏🌹🌹🌹🌹🌹
  
  پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ثبت نام در شعرپاک

تو با خیالِ قشنگت ترانه ی من باش
کمی بگو و بخند و فسانه ی من باش

دروغ نیست نگاهت که می کند عاشق
حریفِ گریه کسی نیست شانه ی من باش

پگاهِ من نشود گم میان این همه آه
تو ماهِ کامل و راه و نشانه ی من باش

برای قلبِ کبودم چه مرهمی جز عشق
پرنده ی من و در آشیانه ی من باش

بمان اگر چه سفر راز هر مهاجر بود
همیشه در دل من، جاودانه ی من باش

بخوان و شادیِ ما را دوباره احیا کن
دلیلِ سرخوشیِ عاشقانه ی من باش

« مهدی محمدی »