🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۰۷/۱۸ |
| تعداد شعر: | 94 |
| تعداد مطالب: | 34 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۹/۳۰ |
در جادهء عشق پا نهادم
ديدم كه نوشته يك پيامي
سرتاسر جاده هست لغزان
در آن منه بي گدار گامي
تا محرم خانهء تو گشتم
افسانهء روزگار گشتم
تا با تو شدم انيس و همدم
بيگانهء اين ديار گشتم
عشق پري فرشته خويي
كرده است مرا چنين گرفتار
ويران شد عمارت وجودم
دل ماند ولي به زير آوار
گفتم نشوم دوباره عاشق
جز درد چه مي شود نصيبم
اما چكنم دم غروبي
عشق آمد و گفت من غريبم
با جوهر خون نوشته بودم
بر سردر دل: «ورود ممنوع» !
عشق آمد و گفت: «بي سوادم»
بنشست در آن شد اصل موضوع
اي عشق برو تو غمزه كم كن
جز مسخره كردنم چه داري
من ناز تو را نمي كشم باز
كافي است عذاب روزگاري
و…
این قصه ادامه دارد!
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
امیر راهین در افق
سپاس جناب راسخ
امیر راهین در افق
درود استاد لاهیجی سپاسمندم از نکته نطرات ونقدعالیتان زحمت کشیدید
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
آذر 1, 1397
درود بر شما استاد پژوهنده عزیز
زیبا و دلنشین سروده اید
پاسخ
آذر 2, 1397
ممنون، لطف دارید????
پاسخ
آذر 3, 1397
به به استاد پژوهنده والاقدر لذت برده و آموختم
پاسخ
آذر 4, 1397
ممنون، شما بزرگوارید و خیلی لطف دارید
پاسخ
آذر 6, 1397
درود برشما استاد پژوهنده بزرگوار
بسیار زیبا و عاااالی
در پناه حق
پاسخ
آذر 7, 1397
متشکرم، لطف دارین شما
پاسخ
بستن فرم