🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۱۸ |
| تعداد شعر: | 297 |
| تعداد مطالب: | 130 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۴ |
ذهنم در تنگنای یک آه بود
که باز
اولین لبخندش به سویم پر کشید
پنجره را باز کردم
گل‌های گلدان
باز رنگ غروب را دیدند
پرده بی‌تاب شد
و من بی‌تاب‌تر
و دیگر هیچ چیز را بیاد نیاوردم
جز اولین دیدار
جز اولین لبخند…
-من-
در آن لحظه
در معبر باد
با ریسمان ذهنم
آسمانش را تجسم کردم
ناگهان باد
گیسوان شب را
روی گل‌های گلدان ریخت
و جیر‌جیرک‌ها
و جیر‌جیرک‌ها از لای برگ‌ها
به مهمانی ماه آمدند
من آثار خواب را در پرده دیدم
پنجره را بستم
و در تاریکی خویش
اشک‌ها را تماشا کردم
اما هنوز
ذهنم در تنگنای یک آه بود
محمدرضانعمت پور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
۱- دفتر اول ( زیر سایه ی خورشید ) سالهای ۷۸ و ۷۹ ۲- دفتر دوم (
درود بر شما جناب خراسانی عزیز🌹🌱♻️
دوستت دارم یعنی زمین خیس دیدگان من قالیچه ی قدمهای توست !! دست تو که مال من
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
تیر 3, 1400
بداهه ای تقدیم شعر زیبای شما
شاعر بزرگوار
شعرت
خدایی است
برای رهایی است
هرجمله اش طلایی است
برای درد دل
دوایی است
🌺🌺🌹🌺🌺
پاسخ
بستن فرم