طارق خراسانی
تیر 2, 1399

سلام

غزلی زیبا، روان، نغز است

آفرین

در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👌🌿

پاسخ
رسول رشیدی راد
تیر 2, 1399

🌹🌹🌹🌹🌹

پاسخ
سید رضا قاضوی دوزین
تیر 2, 1399

👌بسیار زیباست

پاسخ
شادان شهرو بختیاری
تیر 3, 1399

درود مهربانو
شکوه قلمت استوار
در قالب غزل خوب و مسلط می سرایید
🌹👏👏👏

پاسخ
امیر جلالی
تیر 3, 1399

حسی غریب داشت و نوایی سوزناک…
زیبا بود و دلنشین نیز…
درود بر شما

پاسخ
اهورا (درویش) دولتی
تیر 3, 1399

از ازل تا به ابد تا تهِ جان باید عشق
آفرین غزل را خوب مینوازی وعشق را هم
هیچ عاشقی ندیدم غم به سراغش بیاید مگر در عشقش غشی باشد ..عشقهایی که غمگین میکنه ازروی نیاز است درحالیکه عشق در اوج بی نیازی ظهور میکند.عشقهای امروزی مثل عروس بی جهازاست یا قرمه بی پیاز و مومن بی نماز .جسارتم وببخشید چون عشق همسایمونه خوب میشناسمش گاهی شبها با هم خلوتی داریم ودرد دلی میکنیم .درود برشما

پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ثبت نام در شعرپاک

ای که چیدی به جفاکاری خود این خوان را
بسته عشقت به چنین معرکه ای دستان را

پهلوانی من آن است که در مسلک عشق
بی دریغی به تو تقدیم کنم این جان را

من و دریوزه ای از ناز طبیبان هیهات
دردمند تو عزیزم چه کند درمان را

این روا نیست که حتی به گمانت برسد
که من از جور و جفا می شکنم پیمان را

ناز کن باز که ناز تو خریدن دارد
کن پریشان سر آن گیسوی جانفشان را

پاک شو دفتر از این اشک که افشا نکنی
پیش دلدار تو داغ دل بی سامان را

مهدی از جور تو لب بسته ولی جان دلم
بشنو از قعر غزل درد دل نالان را

« مهدی رستگاری »

طارق خراسانی در چند رباعی و دو بیتی

سلام حضرت استاد این کتاب نفیس قطعا خواندنی ست و مبارک در اولین فرصت