هميشه شعله ى آهم دمِ مسيحاييست

بسم الله الرحمن الرحیم

بناست باز به افسون سيب برگردم
سرِ دو راهى حسى غريب برگردم

در اولین بیت ملکه شعر وبسایت پاک آب پاکی روی دست متحجرین می ریزد.

سلام بزرگ بانو

اشعار شما نیازی به تعریف بنده و گنده تر از حقیر ندارد، خودش فریاد می زند که دارای چه مقام و جایگاهی ست.

نمی خواهم خدای ناخواسته مقام و منزلت شاعران زن گذشته را پایین بیاورم و خدا آن روز را نیاورد و همگان دیدند 25 اسفند سالروز  فرخنده بزرگ بانوی شعر و ادب ایران پروین اعتصامی را برای معرفی ملکه و ملک الشعرای وبسایت شعر پاک انتخاب کرده ایم.

اما به جرأت می گویم از زمان رابعه  شاعر این غزل شیوا:

عشق او باز اندر آوردم به بند
کوشش بسیار نامد سودمند

عشق دریایی کرانه ناپدید
کی توان کردن شنا ای هوشمند

عشق را خواهی که تا پایان بری
بس بباید ساخت با هر ناپسند

زشت باید دید و انگارید خوب
زهر باید خورد و انگارید قند

توسنی کردم ندانستم همی
کز کشیدن تنگ‌تر گردد کمند

که الحق یک شاهکار ادبی ست و پس از سال ها که از سرودنش می گذرد هنوز تر و تازه و نو و زیباست تا برسیم به زنده یاد پروین و فروغ فرخزاد و اخیراً خانم سیمین بهبهانی ما کسی مانند شما را نداشته ایم و شما تک گوهر شعر و ادب معاصر در بین زنان شاعر می باشید.

اخیرا در فیسبوک دختر خانم 13 ساله ی خارجی  ترانه ای می خواند  اعضای هیئت داوران مانده بود از خوشحالی بی هوش شوند ولی همین اتفاق اگر در کشور ما رخ دهد ما مردم با حسرت و بخل به آن هنرمند نگاه می کنیم و بی هیچ زحمت و تلاشی مایلیم جای او باشیم و بخوانیم و مورد توجه قرار بگیریم.

هر کجا که می روم می بینم بخل و حسادت  خیمه های آتش  خود را بر پا کرده است خصوصا در جامعه ی ادبی این شعله ها بیشتر به چشم می خورد .

خب این نشانگر بیماری ست ، در اروپا و اصولا غرب و برخی از کشور های  خاور دور حتا مالزی که مردمش 70 سال است از روی درخت ها پایین آمده اند و تمدنی جدید و شهر نشینی را آغاز کرده اند می بینیم برخلاف ما عمل می کنند و هنرمند را در زمان حال مورد لطف و تشویق قرار می دهند.

بانی این فرهنگ کثیف مرده پرستی  حکومت نیست و این ربط مستقیم به بیماری اخلاقی داردکه قرن ها این بیماری در کشور دارد جولان می دهد و ما را هزار سال از ترقی و تعالی دور نگهداشته است .

درمانگر بیماری اخلاق چه کسانی هستند؟  اگر از من سئوال شود می گویم هنرمندان ، نمایندگان فرهیخته ی  مردم در مجلس شورای اسلامی و نیروهای مبرز و اندیشمند حوزه و دانشگاه…

شاید یک گروهی فکر کرده اند ما که هرساله تصمیم گرفته ایم ملک الشعرا و ملکه شعر را انتخاب کنیم خواسته ایم با این کار از رقبای خود پیشی بگیریم!! هرکس این فکر را بکند به بیراهه رفته است … هدف شخص بنده مبارزه با فرهنگ مرده پرستی ست و امیدوارم خداوند به بنده و همه ی دوستان نیرو دهد تا با تمام توان علیه فرهنگ مرده پرستی قیام کنیم.

خب ما می بینیم رابعه یک زن شاعر ایرانی اهل بلخ در چندین قرن پیش چقدر زیبا شعر می گفته است و کسی قدرش را نمی داند و تعصب(نوعی بیماری) او را در حمام زندانی و رگ دستش را قطع می کند ،تا مرگی سرخ را نصیب وی کند.

یا جهان ملک خاتون شاعر توانایی که شاخه نبات حافظ بوده و بهتر از حافظ می سروده است الان با پیدا شدن دیوان جهان ملک خاتون که تخلص شعری اش "جهان" بوده   معلوم شده  است که بسیاری از اشعار معروف حافظ  در جواب غزلیات "جهان " با همان وزن و قافیه بوده است.

پس می بینیم در تاریخ ادبیات ما شاعران زن جایگاه رفیعی از هنر داشته اند ولی اکثراً مورد آزار یک فرهنگ موهوم و بیمار بوده اند.

زمان که می گذر د همه چیز  تغییر می کند و به سمت تعالی حرکت می کند شعر دهه پنجاه چه بود و شعر امروز به چه جایگاهی رسیده است؟

با همه ی امکانات و عوامل  رشد که در عصر ما موجود است و درگذشته نبوده وقتی به بررسی می نشینیم می بینیم خانم غزل آرامش تک گوهر شعر و ادب تاریخ ادبیات ایران است .

 این حرف مرا ده ها سال دیگر محققیق خواهند گفت ،

الهی 120 ساله شوند ولی همینکه بخیلان و حاسدان خیال شان راحت شود که وی دیگر به لحاظ فیزیکی وجود ندارد درباره ی هنر بی مانندش قلم فرسایی ها خواهند داشت آن هم نه برای اینکه حق را به حق دار بدهند و یا حق شناسی خود را به اثبات برسانند بلکه خود به نان و نامی برسند…

کامنتم طولانی شد و اگر به تفسیر شعر بپردازم  از حوصله ی دوستان خارج و زیاده گویی محسوب می شود ، آن باشد تا در مخمسی بیان گردد.

بابت این کار ارزشمند ادبی خانم آرامش به ایشان و تمام دوستان شعر شناس تبریک عرض می کنم .

در پناه خدا شاد زی  پاک آمین

با سلامی مجدد خدمت خانم آرامش و شاعرانی که به این صفحه تشریف می آورند.

نکته ای در بیت آخر به چشم می خورد که  قابل تأمل است .

" بر گردم " ردیف است که به  معنای بازگشت است

اما در این بیت:

منى كه از گِلِ سُرخَم غبار خواهد ماند…

و سايه هاى سپيدِ شكيب ،  بر گَردم….

که اینگونه بخوانیم  بهتر متوجه شاهکار شاعر خواهیم شد:

منى كه از گِلِ سُرخَم غبار خواهد ماند و سايه هاى سپيدِ شكيب ، بر گَردم….

آخرین ردیف دیگر معنای  بازگشت را نمی دهد…

این بیت به تنهایی  یک نقد طولانی را می طلبد.

درود ها بر فرزانه شاعرپاک

درودتان اندیشمند ارجمند

استادغزل آرامش

بسیار زیبا و تحسین برانگیز سروده اید

خوشحالم که دیگربارغزلی شکوهمند و کامل سرشار از نشانه ها ازشماخواندم سپاس

نمى شود كه به سرچشمه ى شعف برسم

ولى عطش زده و بى نصيب برگردم…

هميشه شعله ى آهم دمِ مسيحاييست
چه باك اگر كه به پاى صليب برگردم!

سلام  و درود بانو آرامش ارجمند 

بسیار زیبا و عالی …. مثل همیشه و رو به تعالی 

دست مریزاد 

دروذ بر ش3ا

غزل زیبایی بود

سلام و درود و عرض ادب

روزتون بخیر ملکه ی شعر ایران..

خواندن اشعارتون لذت و شوقی داره در من که قابل وصف نیست

منی که عاشق شعرم..

و این سبک..

زنده باشین

یاحق

سلام غزلبانوی عزیز

مثل همیشه فوق العاده بود

درود بر شما

موفق و پیروز باشید

درود

درودها

اساتید حرف ها رو زدن و حرفی برای من نمی مونه

مرحبا

مانا باشید و موفق