وطن🌹

200سال از حمله اعراب به ایران می گذشت زبان فارسی رفته رفته از مدارس و مکاتبات دیوانی حذف و به جای آن زبان عربی اجباری و تعلیم داده می شد.
خلفای عباسی در بغداد با اینکه خلافت خود را مدیون ایرانیان می دانستند با تکبر و غرور خاصی ایرانیان مسلمان را والی خوانده و از هیچگونه ظلم و ستمی بر آنان کوتاهی نمی کردند.
در سیستان خشک سالی اتفاق افتاده بود ولی مامورین خلیفه بی رحمانه خراج و مالیات سنگینی را از دهقانان و بازرگانان طلب کرده و به سوی بغداد می فرستادند تا صرف خوشگذرانی خلفای عباسی گردد.
در این میان جوانمردی رویگر زاده از سیستان برمی خیزد…(یعقوب لیث صفاری)
او با گردآوری دلاوران سیستان و دیگر نقاط ایران زمین به جنگ با خلیفه می پردازد و تمامی سیستان و خراسان تا ماورانهر و مازندران و گیلان و ری و اصفهان و فارس و کرمان تا قسمتی از خوزستان را از تسلط متجاوزان عرب آزاد می کند.
یعقوب در فرمانی به تمام نقاط ایران زبان عربی را حذف و زبان فارسی دری را رایج می کند (در دفاتر دیوانی وحکومتی) تا بعدها ما شاهد ظهور عارفان و شاعران بسیاری در فرهنگ وادب ایران همچون فردوسی و مولوی و نظامی و حافظ و سعدی باشیم که چگونه در رونق وگسترش زبان پارسی پاسداری کردند.
اگر یعقوب لیث صفاری چنین کار عظیمی برای زبان و ادب پارسی انجام نمی داد کشور ما هم امروز مانند تمامی کشورهای شمال آفریقا عرب زبان بودند.
خلیفه که تجربه برافتادن خاندان بنی امیه به دست ایرانیان را داشت ، هراسان پیکی به سوی یعقوب می فرستد و می گوید تمامی نقاطی که در ایران تصرف کردید از آن تو باشد ولی مرا به خلافت مسلمین بپذیرید.
یعقوب لیث صفاری نان و پیاز و شمشیری را در یک سینی می گذارد و در پاسخ به خلیفه چنین می گوید :
تو یک متجاوز به خاک ایران هستی و در مقامی نیستی که ملک ایران را به ایرانی ببخشی من یک رویگر زاده ایرانی هستم غذای من ساده است نان و پیاز ولی پاسخ من به متجاوزی مانند تو به خاک ایران هر چند خود را خلیفه مسلمین بخوانی این شمشیر است.

تا اینجای کار را همه در دو قرن سکوت و کتابهایی از این دست خواندیم . اگر تاریخ سیستان را خوانده باشید ، جایی نویسنده ” محمد بن وصیف سکزی ” را اولین شاعر پارس زبان می داند :

( اول شعر پارسی اندر عجم او گفت و پیش از او کسی نگفته بود که تا پارسیان بودند سخن پیش ایشان به رود بازگفتندی به طریق خسروانی و چون عجم بر کنده شدند و عرب آمدند شعر میان ایشان به تازی بود …”

در واقع مورخان معتقدند که به دستور یعقوب ، محمد بن وصیف شعر پارسی گفته :

پس از آن‌که یعقوب لیث صفاری، در سال ٢۵۱ هجری قمری، خوارج را شکست داد، شاعران به رسم زمانه شعر به عربی در ستایش او سرودند. یعقوب گفت: «چیزی که من اندر نیابم، چرا باید گفت». در این هنگام، محمد بن وصیف او را به زبان فارسی ستایش کرد . که ابتدای آن شعر چنین است :

ای امیری که امیران جهان خاصه و عام
بنده و چاکر و مولای و سگ بند وغلام

اما چرا این توضیحات را نوشتم
به این دلیل :

وطن
یعنی پوستین صفاری پاره کن
و جامه ی عیاری بپوش
و بگو : ” من از پندار نیک می آیم؛
به پارسی ام بسرائید ”

در دکلمه ی کار که البته زحمت پیوست آن با مدیر نازنین سایت افتاد ، وطن دخترم این قسمت را دوبار می خواند . بار اول شل خواند که با ایما و اشاره بهش فهماندم باید محکم تر و حماسی تر بخواند . که دوباره تکرارش کرد . وطن من البته فکر می کرد که این شعر در وصف اوست و در سن ۸ سالگی درکی که ما از وطن داریم ، قطعا نداشته . اما با توجه به سن و سالش فکر می کنم تجربه ی موفقی داشت .

از دوستانی که کامنت نوشتند بی نهایت سپاسگذار هستم . و به دلایلی تا یکی دو روز دیگر قادر به فعالیت در سایت نیستم و به زودی البته پاسخ محبت عزیزان را خواهم داد .

درود بر مانای عزیز….. اصلا در وطن دوستی شک ندارم اما مانا جان مرزهای فیزیکی، ایدئولوژیک، نژاد، زبان، قومیت ووو از اصلیترین عامل تفرقه و کشتار انسانها به دست همدیگر بوده و هست آنزمان که انسان کوچ نشین بود منفعت نهفته در مرفولوژی زمین برای همه قابل انتفاع بود ولی بعدها بهترین چراگاهها توسط قبایل زور دار مصادره شد و اولین جرقه های نزاع زده شد به ترتیب وجود منفعت و الزام به قوی شدن به تشکیل جوامع یکجا نشین بدوی و بعدا ایجاد شهر و کشور منتهی شد حالا آیا این عدالت است که به دلیل ارثیه ای سرزمینی مانند اروپا فقط مختص اروپایی ها باشد و مثلا مردمان نیجر هم به دلیل ارثیه ای تا ابد محکوم به زیستن در آن شرایط جغرافیایی نامطلوب شوند؟؟ آیا این عدالت با ذات بشری که داعیهٔ رحمانیتی دارد سازگارست؟؟ یا اومانیسم خواهد توانست در آینده راهی بیابد به هر حال امروز از این نظر ما با همان مشکلات دنیای سایر پستانداران یعنی نزاع برای توسعه یا حفظ قلمرو مواجهیم و اگر نجنگیم آواره ایم ولی چه تعداد از رانده شدگان و مصیبت زدگان جهان سومی را اروپا و آمریکا پذیرفتند و ضمن ایجاد زمینهٔ ترقی برایشان از استعداد آنها نهایت استفاده را می برند لحظه ای فکر کنیم که اگر ناسیونالیسم نژادی و سرزمینیشان حاد باشد آیا با این مهاجرین کنار خواهند آمد؟؟ بنظرم انسان آهسته آهسته قید مرزها را هم خواهد زد دهکدهٔ جهانی به پیروزی تفکر تساهل و تسامح خواهد انجامید و ارزش نوپدید حقوق بشر یا نوع دوستی جهان را از هر حیث مرز زدایی خواهد کرد

سلام و درود و خداقوت

لذت بردم
واقعا عالی بود
درود بر اندیشه بی بدیل شما بزرگوار 🌸🌸🌸👏

سلام و درودها مانا
عالی است و پر از ورق زدن برگهای تقویم تلخ و شیرین این وطن
باشد روزی بر تارک تاریک این سرزمین خورشید روشنایی و امید بتابد
گوهر وجودت مصون از تلخی روزگار
صمنن وطن را از جانبم ببوس و البته تمنا😘😘❤

ونیزوطن یعنی یک شعر،که ازجان برآید ودردل ممزوج گردد وروح شاعرآن راصیقل داده باشد وچون برآیدبی گمان بردل وجان وروح مخاطب اثرنماید.
وبهترین دل سروده،وطن است وبرترین عشق هم میهن ،وهمینست که معشوق رایک عاشق باشد ومیهن رابیشمار،ودیگرآنکه اگرجان راببازد،معشوق رایکی ومیهن رابسیاری.
بسیارگیراوشیوابوددرعین خلوص دراحساس.🌷🌷🌷🌳

سلام درود بر وطن و کشتیبانش که به سوی قله ها می برد

جهان کشور من خدا شاه من
نداند جز این جان آگاه من

وطن یعنی کمک بر این و بر آن
وطن یعنی یمن ، سوریه، لبنان
درود بر مانای گرامی
شعری جناب همایون حسینیان داره به این شکل:
وطن یعنی…..
اگه تو گوگل سرچ کنی حتما پیدا میشه
و بسیار جالب و شنیدنی
موفق باشید 🌷🌷

وطنم
ای شکوه با پرجا ..

🌿🌿🌿🌿🌿

درود بر شما جناب مانا

چقدر عالی ست این دلنوشته که خود شعری ست دل انگیز در سرود وطن

واژه واژه ی این اثر فاخر قصه ی پر غصه ی فروزان پر افتخار وطن ست که بر صفحه ی تاریخ پرتو افشانی میکند . وطن ، مادری ست که فرزندانش برای صیانت و تعالی او از جان شیرین می گذرند تا وطن زنده بماند . وطن هر گز نمی میرد
چون همواره پرچم بلند بالای وطن بر دوش یکی از فرزندان دلیرش در اهتزاز ست
که نام بلند آوازه ی آنها در این اثر بشکوه به زیبایی تمجید شده است

دست مریزاد ها دارید استاد گرامی جناب مانا

زنده باشید به مهر و عشق وطن

وطن یعنی عشق

وطن یعنی زندگی

💐🙏❤️

سلام و درود🌹

سلام مانا جان
قلب بابا طارق
عزیز جان
میلاد مرد میدان عشق و عشق و عشق و روز مرد بر شما مرد بزرگ مبارک

در پناه خدا شاد و سلامت باشی و کامیاب🌱🌹🌻👌👌👌👌🌻🌹🌱

درود ها مانا مانا باشید که بس دلنشین و زیباست وطن چون مادر است وجان فدایش

سلام مجدد بر مانای عزیز

سپاسم را برای باز نشر این اثر شگرف و شوق انگیز بپذیر.
این شعر زیبایت خود دیوانی ست که به ده ها دیوان شعر می چربد.
شعور ، دانش، عشق به وطن باعث شده است این شاهکار آفریده شود.
از دختر عزیزم بابت همراهی با پدر سلحشورش تشکر می کنم.

در پناه خدا 🌱👌👌👌👌👌👌👌👌👌🌱

با درود بشما دوست عزیزم‌.
دوستی تان را افتخاری ست بی انتها ، شاگردی وطن پرستانه گی شما را مفتخرم و هم رزمی تان را میستایم به حضور دلگرم کننده تان در گرو بودن و حاضران بزرگی چون بانو آهن و غیره . حضورتان همیشه مستدام

درودو سپاس و باز هم سپاس بر مانای همیشه مانا و
دلنگران ایران و فرهنگش از اینکه قبلا اسمم نقش بسته بودو از کامنت خبری نبود حضور مهمان ناخواسته ای باعث شد که نتوانم کارتان را تا انتها بخوانم و بعدش هم بیماری شناسنامه ای باعث گردید که موفق به باز گشت مجدد نشوم
الحق که کارهایتان باارزش است و دستمریزاد دارد و پشتکارتان نیز ستودنی است
بخصوص که صفحه ی شما محل تبادل نظر و ارایه دیدگاهای مختلف نیز می باشد و خواندش خیلی محسنات دارد و دارای بار آموزش نیز می باشد که این خرد نیز در حد توانم بهره می برم
بودنت در این سایت نیز یکی از نعمتهای الهی است
داغتان را نبینم و نویسا و مانا باشید
🙏🙏🙏🙏🙏❤️❤️❤️❤️❤️🙏🙏🙏🙏🙏

درود بر جناب مانا و شاهکارش
و چه افتخاری میکند وطن خانم به داشتن همچین پدری.
سر تعظیم فرود می آورم و سالها سربلندی و افتخارآفرینی برایتان آرزو میکنم.
در کنار عزیزانتان با عشق، شاد و سلامت بمانید.👏👏👏👏👏👏👏💐💐💐