پروانه!

درود بر همگی….شاعر در این سه بیت «قافیه اندیش» شده است:
قافیه اندیشم و دلدار من
گویدم مندیش جز دیدار من …
«پروا» نکرد
«پر وا» نکرد
«پروانه»کرد!

درود استاد خوش عمل عزیز
به زعم من اصل نکته سنجی این شعر نه در قافیه پرداری که در مفهوم سازی واژه پروانه است که در ذهن شاعر هم به صورت (پروا، نه : پروا؟ نه!) جای گرفته که نشانه بی هراسی پروانه از آتش عشق است، و هم به صورت (پر، وا، نه: پر بسته: دست بسته) که نشانه ی اختیار پروانه برای تسلیم تام در برابر آتش عشق است
اگر به قوافی برگردیم نفی پروا کردن، و نیز نفی پر وا کردن منجر به اثبات پروانه کردن، پروانه شدن و پروانه بودن می شود.
و این نقطه ی درخشش شعر است به زعم نگارنده این سطرها
با درود بیکران

دوستت داشتم
دل لحظه ای پروا نکرد
آهن با یای قفس
آخر مرا پروانه کرد

سلام و عرض ادب استاد خوش عمل …
دستمریزاد، این ابتکار شما ستودنی ست استاد عزیز و فرهیخته 👏👏👏💐💐💐

سلام و درود و ارادت و خدا قوت

سلام و درود بر استاد گرانمهرم

بسیار زیباست
مواردی دیده بودم ولی این کار شما چیز دیگری ست

در پناه خدا 🌱👌🌹👌👌👌👌👌👌🌹👌🌱

درود براستاد ارجمند جناب خوش عمل کاشانی
بسیار زیبا سروده اید.در پناه خداشادکام باشید
🙏🌸🙏🌸🙏🌺🙏🌺🙏💐🌿🍃