شعر پاک

عنوان شعر	تاریخ انتشار	تعداد بازدید	تعداد نظرات
تصور کن جهان می شد اگر اشغال شاعر ها	دی 23, 1400	590	7
گاهی نباید رفت تا باران ببارد	دی 19, 1400	658	9
دنیای بی نگاه تو اردیجهنم است	دی 15, 1400	663	7
رباعی	آبان 26, 1399	641	10
این ترکها روی لبهایم نشان خنده نیست	مهر 29, 1399	415	6
پروانه نامه	مهر 14, 1399	312	8
هر شب برای غربت خود گریه می کنم	تیر 1, 1399	672	9
دریا مرا به گیسوی موجش گره نزد	خرداد 20, 1399	638	11
دیگر برایت شعر تنهایی نخواهم خواند	خرداد 1, 1399	554	3
دل می دهم به کاخ کرملین جشمهات	اردیبهشت 17, 1399	730	4
مرد غزل شکوه کلاهی نداشته ست	فروردین 31, 1399	653	2
پرستو نامه …………..	فروردین 12, 1399	1506	9
ما سیاوش های بسیاری به مسلخ برده ایم	اسفند 25, 1398	526	6
نمی خواهم ببینم بعد عمری داغ دیگر را	اسفند 9, 1398	567	18
له کردن ما هنر نمیخواهد که	دی 27, 1398	483	6
همدم روزهای بارانی	شهریور 9, 1398	499	10
کوهیم از غرور اساطیر دلخوشیم	مرداد 16, 1398	627	16
چند رباعی	خرداد 14, 1395	505	12
دوتا غزل	خرداد 4, 1395	616	4
اتفاقن بیت آخر شد فدایش گل پری	اردیبهشت 26, 1395	1087	7
برای از تو نوشتن بهانه کم بوده است	اردیبهشت 10, 1395	928	8

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

کبوتری که رضایت نداشت از دل خویش
شبانه پر زد و رفت از دیار و محفل خویش

شبی که بال و پرش مثل مار زخمی بود
برای دانه گذشت از بیان مشکل خویش

هوای باغ که شد تیره از غم گلها
ندید بین درختان مرا مقابل خویش

به عاشقی که خطر را همیشه حس می کرد
کسی نگفت نرو در مسیر باطل خویش

هزار مرتبه گفتم به مدّعی با عشق
دهد امید به پروانه های عاقل خویش

به آنکه خواست دهد خونبهای گلها را
بگو ببخش به ما قدری از فضایل خویش

به پاس خون شقایق که در رگش جاری ست
چگونه نگذرد عاشق ز خون قاتل خویش

« مهدی سیدحسینی »

تازه ترین نقدها