با درود به دوستان رای‌گیری بدون نام آثار شرکت‌کننده در کارگاه نهم هم‌اندیشی دیگری در هنر که به مناسبت ولادت حضرت علی ع و روز مرد و پدر برگزار شده بود، از لحظۀ انتشار مطلب آغاز می‌گردد و تا پایان ماه مبارک رجب (ساعت 1 بامداد پنجشنبه 12 بهمن) ادامه خواهد داشت. عزیزان رای‌دهنده به سه اثر از شانزده اثر زیر با رتبه‌بندی رای دهند.

نکات مهم:

با درود به دوستان

مطلب حاضر قصد دارد به دو موضوع در شعر (یک, دو, سه, کات بدون شات) اثر سید محمدرضا لاهیجی بپردازد: الف) زمان‌واژه‌ها ب) ساخت موازی شعر.

با درود به دوستان

از آنجا که (رنگ) در فضاسازی هر اثر هنری (از معماری و هنرهای دستی گرفته تا داستان و روایت و شعر) نقش تداعی‌کنندۀ محتوا و تجسم بخشیدن به عناصر واقعی یا خیالی آن را بازی می‌کند, مطلب حاضر قصد دارد که به مناسبت (بیست و پنجم اردیبهشت ماه: روز بزرگداشت فردوسی), مروری داشته باشد بر موضوع کاربردی روان‌شناسی رنگ‌ها در روایت‌های این شاعر بزرگ و اندیشمند ایران و جهان. این مطلب در چهار بخش روایت‌های اصلی شاهنامه, محتوای اصلی روایت‌ها, رنگ غالب‌تر و سایر رنگ‌ها در هر روایت و اثرات روانی رنگ‌ها در هر روایت سازماندهی شده است.

با درود به دوستان

“برگ‌های سیاه” از آن رو توجه نگارنده را به خود جلب کرد که یک ویژگی جالب توجه متنی دارد

با درود به دوستان

مطلب حاضر نگاهی است زبان‌شناختی از منظر نگارنده به یک نمونه از اشعار کوتاه شاعر گرانقدر آرمان پرناک. پیش از سخن لازم است ذکر کنم که اگر منظور از کوتاهی صرفا طول شعر باشد این مسأله اساسا امری نسبی است چرا که به عنوان مثال در ادبیات کلاسیک غزل نسبت به قصیده شعر کوتاه محسوب می‌شود و دو بیتی و رباعی هم نسبت به غزل شعر کوتاه محسوب می‌شوند و سه‌گانی‌ها و خسروانی‌ها نسبت به آن دو، و مفردات نسبت به همۀ آن‌ها. اما شعر کوتاه به عنوان یک ترم تخصصی که در ادبیات معاصر ما گونه و قالب پر کاربردی از شعر تلقی می شود در واقع واحه‌ای از شعر سپید است که به لحاظ فرم بیرونی و ساختار حجمی در حداقل ممکن داشته باشد و به لحاظ فرم درونی و مضمون‌پردازی تک ساحتی و تک هسته ای باشد و این دو یعنی ساختار و مضمون هر دو از منظر خواننده یا شنونده کامل و مستقل و حاوی تلنگر یا نوآوری باشند. تعریف حاضر چکیده ای است که نگارنده از تمامی تعاریف موجود که صاحبنظران این حیطه ارائه کرده‌اند بنا به برداشت و زاویۀ دید خود استخراج کرده و در مقالۀ پیش رو مورد استفاده قرار داده است. مطلب حاضر در چهار بخش تقدیم خوانندگان گرامی می‌گردد:

با درود به دوستان

مطلب حاضر نگاهی زبان‌شناختی دارد به ساختار و بافتار متن در شعر «سایه با گالیله همسایه شد» از شاعر ارجمند «سیدمحمدرضا لاهیجی».

1- شعر:

(بغض گرگ ها)

1- متن شعر:

شعر:

***

1- شعر:

” پای شعر نقد خویشتن”

1- متن شعر:

«جا به جایی»

1- شعر:

من آن لِنجِ بی‌لنگرم در خلیج

1- متن شعر:

مقدمه:

آنتوان!

به نام خداوند جان آفرین حکیم سخن در زبان آفرین (سعدی)

تصور کنید که در این جهان به ما اجازۀ تقلید داده نمی‌شد، یقینا چیز زیادی یاد نمی‌گرفتیم. اما هنردوستی که تازه پا به وادی شعر گذاشته، تا کی می‌تواند به تقلید ادامه دهد؟ مسلماً این زمان کمّی نیست بلکه کیفی است یعنی تا زمانی که بتواند مقدمات لازم برای کسب مهارت‌های مورد نیاز را به دست آورد و اندکی تفاوت و شگفتی خلق کند. اندک تفاوتی که قادر باشد خود را اثبات کند و باعث شود شاعر، «خودش» باشد و نه هیچکس دیگر.

با سلام و آرزوی تندرستی و شادی برای همه عزیزان

حتما شما هم شعردوستان جوانی را دیده اید که اغلب اوقات خود را صرف سرودن شعر می‌کنند و دائما شعر می‌سرایند و در مقابل بسیار کم شعر می‌خوانند. خب شاید باید به آن‌ها حق داد مخصوصا در این دنیای بزرگ مجازی که حجم انبوهی از اشعار وجود دارد. اما برای خوب نوشتن، خوب خواندن ضروری است.

– داری چه کار می‌کنی؟