🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

رباعی شمارهٔ ۱۳۷ : پیری بدر آمد ز خرابات فنای

(ثبت: 180085)

پیری بدر آمد ز خرابات فنای

در گوش دلم گفت که: ای شیفته رای

گر می‌طلبی بقای جاوید مباش

بی‌بادهٔ روشن اندرین تیره‌سرای

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند :

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا