🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

رباعی شمارهٔ ۱۷۳۲ : ای دل چو وصال یار دیدی حالی

(ثبت: 201567)

ای دل چو وصال یار دیدی حالی

در پای غمش بمیر تا کی نالی

شرطست چو آفتاب رخ بنماید

گر شمع نمیرد بکشندش حالی

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند :

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا