🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
به حال خود وا نمی گذارد جنونم از عشق روی ماهت
گذشته عمرم- به باطل امّا نه- بلکه در جستجوی راهت
چه بی محابا گذشته ام از خودم به امّید این که روزی
در آورم سر مگر که ای عشق آتشین از گلوی چاهت
چگونه دریابی ام توئی که نَبُرده ای بویی از مشقّت
نَفَس پی افتاده استَم از بس دویده ام رو به سوی جاهت
دلا نپرهیزی از گدائیِّ عشقِ پاکی که آسمانی ست
که لذّت از نشئگی بَری، می، اگر دهند از سبوی شاهت
خوشا به حالت فراغ بالی و بی خبر از غمی که دارم
نَکَنده بنیاد هستی آری سرشکِ بی رنگِ مویه، گاهت
خلوصت است از منیّت ای دل عیارِ مستی و عشق تنها
چه جز مَنِیَّت مگر شود در طریقتِ عشق پویه کاهت؟
گریستی تا عیان کنی ماتمی که در سینه ات نهان است
چون آفتابی نمی شود جز به گریه راز مگوی آهت
تو دلستانی دلت تهی از نشاط آنی مباد هرگز
سر از لحد در بیاورد هر که هست بی رنگ و روی خواهت
به حال خود وا نمی گذارد جنونم از عشق روی ماهت
گذشته عمرم- به باطل امّا نه- بلکه در جستجوی راهت
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
اردیبهشت 12, 1400
سلام و درود عرض تسلیت بر حضرت استاد ابراهیم حاج محمدی گرانمهر
ملک الشعرای پاک
هر آنچه از شما خوانده ام شاهکاری بوده است و بدون شک شما را باید شاعر شاهکار سرای سرایم نامید.
هرکس که می خواهد درست بسراید و زیبا و حکیمانه باید شما را بسیار بخواند.
و حقیر همیشه متاع ادبی خود را از سفره ی پر برکت آن ادیب بزرگوار به دست آورده ام .
در پناه خداوند سبحان سلامت و موفق باشید…. 🌿👏👏👏👏👏👌🌹🌿
پاسخ
اردیبهشت 12, 1400
سلام حضرت دوست. بنده نوازی تان را سپاس
پاسخ
اردیبهشت 13, 1400
🌹💐🌹💐🌹💐🌹
پاسخ
اردیبهشت 18, 1400
🌺🌷🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
پاسخ
بستن فرم