شعر پاک

🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

تندیس شعرپاک

کلام بزرگان

ما لعبتکانیم و فلک لعبت‌باز
از روی حقیقتی نه از روی مجاز

یک‌چند درین بساط بازی کردیم
رفتیم به صندوقِ عدم یک‌یک باز

« خیام »

تازه ترین نظرات

عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند

درود جناب یغمایی عزیز گلستان در وجود شماست نه دستنوشته های به ظاهر شعر این

طارق خراسانی در حال و هوا

سلام عزیز عحیب حال مرا بیان کرده ای چه باید کرد روزگار بدی ست در پناه

طارق خراسانی در کشنار انسان

سلام و‌درود غیرت و‌شرافتت ستودنی ست در پناه خدا 🌱👏👏👏🖤👏👏👏🌱

طارق خراسانی در کوردستان

سلام عزیز جان دلمریزاد شعری کوتاه و‌بسیار فاخر و‌دستمریزاد و‌خسته نباشید بخاطر پست های

طارق خراسانی در وارونه

قلبم وارونه می تپد و تو پرت می شوی تا شاهرگ گردن حالا بگو چگونه در ازدحام قدم

مشاهده تمام نظرات و نقدها

کاربران دارای اشتراک

ایمان کاظمی (متخلص به ایمان)

امیر وحدتی "یگانه"

محمد رضا شرعی ( شبگرد )

آمار سایت

اعضا تایید شده: 1775

تعداد اشعار: 26650

تعداد مطالب: 2890

تعداد کل نظرات و نقدها:146820

حاضرین در سایت

متولدین امروز

شعرپاک تولد این عزیزان را تبریک می‌گوید:

شیوا شاکری پور

لیست اشعار رباعیات

عنوان شعر	خوانش	نظرات
رباعی شمارهٔ ۱ : آمد سحری ندا ز میخانه ما	934	1
رباعی شمارهٔ ۲ : ای آنکه تو طالب خدایی به خود آ	100
رباعی شمارهٔ ۳ : با باد، دلم گفت که بادا بادا	121
رباعی شمارهٔ ۴ : جز نقش تو در نظر نیامد مارا	333
رباعی شمارهٔ ۵ : از عهد و وفا هیچ خبر نیست تو را	104
رباعی شمارهٔ ۶ : با طبع لطیف از در لطف در آ	107
رباعی شمارهٔ ۷ : گفتم که مگر به اتفاق اصحاب	164
رباعی شمارهٔ ۸ : درد آمد و گرد من ز هر سو بنشست	121	1
رباعی شمارهٔ ۹ : اشکم ز رخ تو لاله رنگ آمده است	106
رباعی شمارهٔ ۱۰ : من با کمر تو در میان کردم دست	134
رباعی شمارهٔ ۱۱ : دیدیم که این دایره بی سر و بن	89
رباعی شمارهٔ ۱۲ : تا با شدم این جان گرامی در تن،	93
رباعی شمارهٔ ۱۳ : بیماری شمع بین و آن مردن او	138
رباعی شمارهٔ ۱۴ : یاقوت لبا، لعل بدخشانی کو؟	122
رباعی شمارهٔ ۱۵ : این ابر نگر خیمه بر افلاک زده	95
رباعی شمارهٔ ۱۶ : ای سایه سنبلت سمن پرورده،	126
رباعی شمارهٔ ۱۷ : در رشته دندان تو ای غیرت مه	105
رباعی شمارهٔ ۱۸ : دیدم صنمی خراب و مست افتاده	99
رباعی شمارهٔ ۱۹ : ای سکه‌ای از خاک درت بر هر وجه	77
رباعی شمارهٔ ۲۰ : چون حال دل من ز غمت گشت تباه	120
رباعی شمارهٔ ۲۱ : با منعم خود برون منه پای ز راه	95
رباعی شمارهٔ ۲۲ : ای بس که شکست و باز بستم توبه	120
رباعی شمارهٔ ۲۳ : ای دوست کجائی و کجائی که نئی؟	115
رباعی شمارهٔ ۲۴ : چون چشم سیه بناز می‌گردانی	82
رباعی شمارهٔ ۲۵ : در معده خالی ندهد مل ذوقی	85
رباعی شمارهٔ ۲۶ : سوسن ز صبا یافت خط آزادی	95
رباعی شمارهٔ ۲۷ : تا اسب مراد شه صفت می‌تازی	100
رباعی شمارهٔ ۲۸ : دی دیده به دل گفت که چرا پر خونی؟	80
رباعی شمارهٔ ۲۹ : ای دیده پی بلای دل می‌پوئی	106
رباعی شمارهٔ ۳۰ : می‌گفت عماد کاشی از نادانی	103
رباعی شمارهٔ ۳۱ : زنجیر سر زلف چو می‌جنبانی	112
رباعی شمارهٔ ۳۲ : گر زانکه بدین شاهدی و شیرینی	96
رباعی شمارهٔ ۳۳ : ای دیده اگر هزار سیل انگیزی	77
رباعی شمارهٔ ۳۴ : ای ابر بهار خانه پرورده تست	122
رباعی شمارهٔ ۳۵ : قسم تو اگر مراد گر حرمان است،	105
رباعی شمارهٔ ۳۶ : در طیره‌ام از باد که آمد سویت	89
رباعی شمارهٔ ۳۷ : با مهر رخ تو بیش از ایت تابم نیست	93
رباعی شمارهٔ ۳۸ : آتش ز دهان شمع دیشب می‌جست	93
رباعی شمارهٔ ۳۹ : ما هم که رخش روشنی خور بگرفت	158
رباعی شمارهٔ ۴۰ : تا ناله بلبلم به گوش آمده است	94
رباعی شمارهٔ ۴۱ : با لعل لبت شراب را مستی نیست	121
رباعی شمارهٔ ۴۲ : در معرض رویت قمر آمد بشکست	78
رباعی شمارهٔ ۴۳ : با آنکه دو چشم شوخ او عربده جوست	96
رباعی شمارهٔ ۴۴ : آن یار که بی نظیر و بی مانند است	105
رباعی شمارهٔ ۴۵ : آورد بهم تیر و کمان را در دست	91
رباعی شمارهٔ ۴۶ : دیشب سر زلف یار بگرفتم مست	101
رباعی شمارهٔ ۴۷ : قسمم همه درد است و دوا چیزی نیست	141
رباعی شمارهٔ ۴۸ : مقصود ز احسان درم و دینار است	83
رباعی شمارهٔ ۴۹ : این اشک گریز پا که خونی من است	90
رباعی شمارهٔ ۵۰ : گل بین که ز عندلیب بگریخته است	84
رباعی شمارهٔ ۵۱ : شاها ز تو چشم سلطنت را نور است	99
رباعی شمارهٔ ۵۲ : چون در سر زلف تو صبا می‌پیچد	75
رباعی شمارهٔ ۵۳ : خالت که بر آن عارض مهوش زده‌اند	84
رباعی شمارهٔ ۵۴ : سیمین ز نخت که جان از آن بنماید	119
رباعی شمارهٔ ۵۵ : گل افسری از لعل و گهر می‌سازد	120
رباعی شمارهٔ ۵۶ : این عمر نگر چه محنت افزای آمد	95
رباعی شمارهٔ ۵۷ : در وصف لبت نطق زبان بسته بود	93
رباعی شمارهٔ ۵۸ : آن را که می و مطرب دلکش باشد	98
رباعی شمارهٔ ۵۹ : گل زر به کف و شراب در سر دارد	99
رباعی شمارهٔ ۶۰ : چون قسم تو آنچه عدل قسمت فرمود،	151
رباعی شمارهٔ ۶۱ : دی سرو به باغ سرفرازی می‌کرد	112
رباعی شمارهٔ ۶۲ : زلف سیهت که بر مهت می‌پوید	77
رباعی شمارهٔ ۶۳ : هر لحظه ز من ناله نو می‌خیزد	85
رباعی شمارهٔ ۶۴ : جان در طلب رطل گران می‌گردد	73
رباعی شمارهٔ ۶۵ : زلف تو همه روز مشوش باشد	97
رباعی شمارهٔ ۶۶ : ترکم که مهش به پیش زانو می‌زد	88
رباعی شمارهٔ ۶۷ : ... م که همیشه آب خود می‌ریزد	74
رباعی شمارهٔ ۶۸ : سلمان، زر و اسب و کار و بارت بردند	108
رباعی شمارهٔ ۶۹ : ای خواجه دوای درد ما کی باشد؟	122
رباعی شمارهٔ ۷۰ : از شمع جمال تو دلم تاب کشد	99
رباعی شمارهٔ ۷۱ : روزی که سمن بر لب جو بر روید	126
رباعی شمارهٔ ۷۲ : سوز تو جگر کباب می‌گرداند	89
رباعی شمارهٔ ۷۳ : دستت چو به کارد کلک را بتراشید	102
رباعی شمارهٔ ۷۴ : دیشب که نگار دلستان می‌رقصید	111
رباعی شمارهٔ ۷۵ : بر زلف تو چون باد وزیدن گیرد	91
رباعی شمارهٔ ۷۶ : دل با رخ تو سر تعشق دارد	89
رباعی شمارهٔ ۷۷ : یک زخم غمت هزار مرهم ارزد	92
رباعی شمارهٔ ۷۸ : خواهم که مرا مدام آماده بود	96
رباعی شمارهٔ ۷۹ : ز آن رو که هوا، بوی خوشت می‌گیرد	83
رباعی شمارهٔ ۸۰ : آن یار که مشک بر قمر می‌ساید	91
رباعی شمارهٔ ۸۱ : اسبی که مرا خواجه بر آن اسب نشاند	102
رباعی شمارهٔ ۸۲ : ای خواجه فلان الدین که ریشت ... باد	105
رباعی شمارهٔ ۸۳ : ابر است گهر بار و هوا عنبر بیز	105
رباعی شمارهٔ ۸۴ : از جام توام بهره خمار آمد و بس	102
رباعی شمارهٔ ۸۵ : رویت که ازو گرفت نیرو آتش	105
رباعی شمارهٔ ۸۶ : دل خواستم از زلف سمن پوش تو دوش	86
رباعی شمارهٔ ۸۷ : گل بین که دریدند همه پیرهنش	124
رباعی شمارهٔ ۸۸ : دذر راه بسر همی پوید شمع	89
رباعی شمارهٔ ۸۹ : ای داده غمت بباد جانم چو شمع	108
رباعی شمارهٔ ۹۰ : از باغ جمالت ار آگه بودی گل	144
رباعی شمارهٔ ۹۱ : امسال مکرر است وقت گل و مل	79
رباعی شمارهٔ ۹۲ : ای کارگزاران درت شمس و زحل،	101
رباعی شمارهٔ ۹۳ : توفیق نمی‌شود به زاری حاصل	87
رباعی شمارهٔ ۹۴ : در باغ بهشت اگر نباشی خوشدل	121
رباعی شمارهٔ ۹۵ : بیمارم و کس نمی‌کند درمانم	120
رباعی شمارهٔ ۹۶ : شعر تو که هست قوت جان مردم	111
رباعی شمارهٔ ۹۷ : در وصل نماند بیش ازین تدبیرم	90
رباعی شمارهٔ ۹۸ : سرمایه دین و دل به غارت دادم	131
رباعی شمارهٔ ۹۹ : دوش آن بت شوخ دلربا گفت به چشم:	85
رباعی شمارهٔ ۱۰۰ : نی دولت آنکه یار غارت بینم	97
رباعی شمارهٔ ۱۰۱ : تا کی چو گل از هوا مشوش باشیم؟	92
رباعی شمارهٔ ۱۰۲ : من باغ ارم بر سر کویت دیدم	109
رباعی شمارهٔ ۱۰۳ : از دوست مرا چون نگریزد چه کنم؟	88
رباعی شمارهٔ ۱۰۴ : در مجلس تو ز گل پراکنده‌ترم	89
رباعی شمارهٔ ۱۰۵ : درویش، ز تن جامه صروت بر کن	95
رباعی شمارهٔ ۱۰۶ : دارم عجب از غنچه دل تنگ که چون	89
رباعی شمارهٔ ۱۰۷ : خواهم شبکی چنانکه تو دانی و من	114
رباعی شمارهٔ ۱۰۸ : زیر و زبر چشم ترا بس موزون	82
رباعی شمارهٔ ۱۰۹ : مهمان شماعیم نظر با ما کن	105
رباعی شمارهٔ ۱۱۰ : شاها به خطای اسب اگر شاه ز زین	97
رباعی شمارهٔ ۱۱۱ : تا کی پی هر نگار مهوش، سلمان،	111
رباعی شمارهٔ ۱۱۲ : عمری ز پی کام دل و راحت تن	84
رباعی شمارهٔ ۱۱۳ : عالم همه سرنگون توانم دیدن	101

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

ظلم در عالم‌ مداوم‌ نیست ، باطل رفتنیست
روی‌ خورشید ابر دائم‌ نیست‌ حائل رفتنیست

تا ابـد حق پایـدار اسـت ای بشـر آگاه باش
غـیرِ ایـن بـی انتها هـر راهِ مایـل رفتنیست

سـیرتِ زیباست باقی نیست غـیری ماندگار
با خدا همـراه شو شکل و شمایل رفتنیست

قانعِ حق باش ای‌دل تا شوی خوش عاقبت
خواستن‌ پایان‌ ندارد، خواهشِ دل رفتنیست

فـکـر زیبا کن که افـکارت شـود کردار نیک
جز همین‌ در زندگی‌ هرگونه‌ حاصل‌ رفتنیست

در مـسـیــر زنـدگـی آمـاده ی پرواز باش
این مسافر تا ابد مـنزل به مـنزل رفتنیست

از خـدا غافـل نـبـاش ای ناخـدای با خــدا
کشتیِ‌ نابسته‌ در طوفان به‌ ساحل رفتنیست

« امیررضا بهنام »

تازه ترین نقدها

عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند

درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی

طارق خراسانی در ای کوه

سبزه نه گل نه صبح عطر آگینی لبریز سکوت تلخی و غمگینی زد ابر زمستان به سرت

طارق خراسانی در نامه ی اشتیاق

مانا‌ جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند

طارق خراسانی در تو‌ بهارم‌ شده ای

سپاس از مدیریت محترم که شعر ویرایش شده با بیت تقدیمی جناب معصومی را سریعا

مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند

چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده

مشاهده تمام نظرات و نقدها

آرشیو

ویدئو

فایل صوتی

کانال تلگرام