شعر پاک

🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

تندیس شعرپاک

کلام بزرگان

یک جرعه ز جام تو تمامست تمام
جز عشق تو در دلم کدامست کدام؟

در عشق تو خون دل حلالست حلال
آسودگی و عشق حرامست حرام

« مولانا »

تازه ترین نظرات

امیر عباس امن زاده در بعد تو

از دیدگاه پر مهرتان سپاسگزارم🙏🌹

مهدی محمدی در سر منشاء دیوانگی

سلام و عرض ادب استاد معصومی عزیز بسیار زیبا بود قلمتان تابان 🌺

مهدی سیدحسینی در رباعی

سپاس از نگاه پرمهرتون زنده باشید به مهر 🌹🌹

مهدی سیدحسینی در رباعی

سپاس از حضور گرمتون زنده باشید به مهر 🌹🌹

صدیقه پناهنده در تنها نیست

درود بر شما .سپاسگزارم به مهر خواندید 🙏

مشاهده تمام نظرات و نقدها

کاربران دارای اشتراک

ایمان کاظمی (متخلص به ایمان)

آرزو بزن بیرانوند

امیر وحدتی "یگانه"

محمد رضا شرعی ( شبگرد )

آمار سایت

اعضا تایید شده: 1773

تعداد اشعار: 26528

تعداد مطالب: 2875

تعداد کل نظرات و نقدها:146313

حاضرین در سایت

محمدرضا نعمت پور

متولدین امروز

شعرپاک تولد این عزیزان را تبریک می‌گوید:

علی احمدی

لیست اشعار رباعیات

عنوان شعر	خوانش	نظرات
رباعی شمارهٔ ۱ : آمد سحری ندا ز میخانه ما	929	1
رباعی شمارهٔ ۲ : ای آنکه تو طالب خدایی به خود آ	100
رباعی شمارهٔ ۳ : با باد، دلم گفت که بادا بادا	120
رباعی شمارهٔ ۴ : جز نقش تو در نظر نیامد مارا	331
رباعی شمارهٔ ۵ : از عهد و وفا هیچ خبر نیست تو را	103
رباعی شمارهٔ ۶ : با طبع لطیف از در لطف در آ	105
رباعی شمارهٔ ۷ : گفتم که مگر به اتفاق اصحاب	163
رباعی شمارهٔ ۸ : درد آمد و گرد من ز هر سو بنشست	120	1
رباعی شمارهٔ ۹ : اشکم ز رخ تو لاله رنگ آمده است	105
رباعی شمارهٔ ۱۰ : من با کمر تو در میان کردم دست	133
رباعی شمارهٔ ۱۱ : دیدیم که این دایره بی سر و بن	88
رباعی شمارهٔ ۱۲ : تا با شدم این جان گرامی در تن،	91
رباعی شمارهٔ ۱۳ : بیماری شمع بین و آن مردن او	137
رباعی شمارهٔ ۱۴ : یاقوت لبا، لعل بدخشانی کو؟	121
رباعی شمارهٔ ۱۵ : این ابر نگر خیمه بر افلاک زده	93
رباعی شمارهٔ ۱۶ : ای سایه سنبلت سمن پرورده،	125
رباعی شمارهٔ ۱۷ : در رشته دندان تو ای غیرت مه	104
رباعی شمارهٔ ۱۸ : دیدم صنمی خراب و مست افتاده	98
رباعی شمارهٔ ۱۹ : ای سکه‌ای از خاک درت بر هر وجه	75
رباعی شمارهٔ ۲۰ : چون حال دل من ز غمت گشت تباه	119
رباعی شمارهٔ ۲۱ : با منعم خود برون منه پای ز راه	93
رباعی شمارهٔ ۲۲ : ای بس که شکست و باز بستم توبه	118
رباعی شمارهٔ ۲۳ : ای دوست کجائی و کجائی که نئی؟	114
رباعی شمارهٔ ۲۴ : چون چشم سیه بناز می‌گردانی	80
رباعی شمارهٔ ۲۵ : در معده خالی ندهد مل ذوقی	85
رباعی شمارهٔ ۲۶ : سوسن ز صبا یافت خط آزادی	94
رباعی شمارهٔ ۲۷ : تا اسب مراد شه صفت می‌تازی	100
رباعی شمارهٔ ۲۸ : دی دیده به دل گفت که چرا پر خونی؟	79
رباعی شمارهٔ ۲۹ : ای دیده پی بلای دل می‌پوئی	105
رباعی شمارهٔ ۳۰ : می‌گفت عماد کاشی از نادانی	101
رباعی شمارهٔ ۳۱ : زنجیر سر زلف چو می‌جنبانی	111
رباعی شمارهٔ ۳۲ : گر زانکه بدین شاهدی و شیرینی	95
رباعی شمارهٔ ۳۳ : ای دیده اگر هزار سیل انگیزی	77
رباعی شمارهٔ ۳۴ : ای ابر بهار خانه پرورده تست	121
رباعی شمارهٔ ۳۵ : قسم تو اگر مراد گر حرمان است،	103
رباعی شمارهٔ ۳۶ : در طیره‌ام از باد که آمد سویت	88
رباعی شمارهٔ ۳۷ : با مهر رخ تو بیش از ایت تابم نیست	91
رباعی شمارهٔ ۳۸ : آتش ز دهان شمع دیشب می‌جست	93
رباعی شمارهٔ ۳۹ : ما هم که رخش روشنی خور بگرفت	158
رباعی شمارهٔ ۴۰ : تا ناله بلبلم به گوش آمده است	94
رباعی شمارهٔ ۴۱ : با لعل لبت شراب را مستی نیست	119
رباعی شمارهٔ ۴۲ : در معرض رویت قمر آمد بشکست	77
رباعی شمارهٔ ۴۳ : با آنکه دو چشم شوخ او عربده جوست	95
رباعی شمارهٔ ۴۴ : آن یار که بی نظیر و بی مانند است	104
رباعی شمارهٔ ۴۵ : آورد بهم تیر و کمان را در دست	91
رباعی شمارهٔ ۴۶ : دیشب سر زلف یار بگرفتم مست	101
رباعی شمارهٔ ۴۷ : قسمم همه درد است و دوا چیزی نیست	141
رباعی شمارهٔ ۴۸ : مقصود ز احسان درم و دینار است	82
رباعی شمارهٔ ۴۹ : این اشک گریز پا که خونی من است	89
رباعی شمارهٔ ۵۰ : گل بین که ز عندلیب بگریخته است	83
رباعی شمارهٔ ۵۱ : شاها ز تو چشم سلطنت را نور است	98
رباعی شمارهٔ ۵۲ : چون در سر زلف تو صبا می‌پیچد	75
رباعی شمارهٔ ۵۳ : خالت که بر آن عارض مهوش زده‌اند	84
رباعی شمارهٔ ۵۴ : سیمین ز نخت که جان از آن بنماید	118
رباعی شمارهٔ ۵۵ : گل افسری از لعل و گهر می‌سازد	120
رباعی شمارهٔ ۵۶ : این عمر نگر چه محنت افزای آمد	94
رباعی شمارهٔ ۵۷ : در وصف لبت نطق زبان بسته بود	92
رباعی شمارهٔ ۵۸ : آن را که می و مطرب دلکش باشد	97
رباعی شمارهٔ ۵۹ : گل زر به کف و شراب در سر دارد	98
رباعی شمارهٔ ۶۰ : چون قسم تو آنچه عدل قسمت فرمود،	149
رباعی شمارهٔ ۶۱ : دی سرو به باغ سرفرازی می‌کرد	112
رباعی شمارهٔ ۶۲ : زلف سیهت که بر مهت می‌پوید	75
رباعی شمارهٔ ۶۳ : هر لحظه ز من ناله نو می‌خیزد	84
رباعی شمارهٔ ۶۴ : جان در طلب رطل گران می‌گردد	72
رباعی شمارهٔ ۶۵ : زلف تو همه روز مشوش باشد	96
رباعی شمارهٔ ۶۶ : ترکم که مهش به پیش زانو می‌زد	88
رباعی شمارهٔ ۶۷ : ... م که همیشه آب خود می‌ریزد	74
رباعی شمارهٔ ۶۸ : سلمان، زر و اسب و کار و بارت بردند	107
رباعی شمارهٔ ۶۹ : ای خواجه دوای درد ما کی باشد؟	121
رباعی شمارهٔ ۷۰ : از شمع جمال تو دلم تاب کشد	96
رباعی شمارهٔ ۷۱ : روزی که سمن بر لب جو بر روید	125
رباعی شمارهٔ ۷۲ : سوز تو جگر کباب می‌گرداند	89
رباعی شمارهٔ ۷۳ : دستت چو به کارد کلک را بتراشید	102
رباعی شمارهٔ ۷۴ : دیشب که نگار دلستان می‌رقصید	108
رباعی شمارهٔ ۷۵ : بر زلف تو چون باد وزیدن گیرد	91
رباعی شمارهٔ ۷۶ : دل با رخ تو سر تعشق دارد	88
رباعی شمارهٔ ۷۷ : یک زخم غمت هزار مرهم ارزد	91
رباعی شمارهٔ ۷۸ : خواهم که مرا مدام آماده بود	95
رباعی شمارهٔ ۷۹ : ز آن رو که هوا، بوی خوشت می‌گیرد	82
رباعی شمارهٔ ۸۰ : آن یار که مشک بر قمر می‌ساید	91
رباعی شمارهٔ ۸۱ : اسبی که مرا خواجه بر آن اسب نشاند	101
رباعی شمارهٔ ۸۲ : ای خواجه فلان الدین که ریشت ... باد	105
رباعی شمارهٔ ۸۳ : ابر است گهر بار و هوا عنبر بیز	104
رباعی شمارهٔ ۸۴ : از جام توام بهره خمار آمد و بس	101
رباعی شمارهٔ ۸۵ : رویت که ازو گرفت نیرو آتش	104
رباعی شمارهٔ ۸۶ : دل خواستم از زلف سمن پوش تو دوش	85
رباعی شمارهٔ ۸۷ : گل بین که دریدند همه پیرهنش	123
رباعی شمارهٔ ۸۸ : دذر راه بسر همی پوید شمع	88
رباعی شمارهٔ ۸۹ : ای داده غمت بباد جانم چو شمع	107
رباعی شمارهٔ ۹۰ : از باغ جمالت ار آگه بودی گل	144
رباعی شمارهٔ ۹۱ : امسال مکرر است وقت گل و مل	79
رباعی شمارهٔ ۹۲ : ای کارگزاران درت شمس و زحل،	99
رباعی شمارهٔ ۹۳ : توفیق نمی‌شود به زاری حاصل	87
رباعی شمارهٔ ۹۴ : در باغ بهشت اگر نباشی خوشدل	121
رباعی شمارهٔ ۹۵ : بیمارم و کس نمی‌کند درمانم	120
رباعی شمارهٔ ۹۶ : شعر تو که هست قوت جان مردم	109
رباعی شمارهٔ ۹۷ : در وصل نماند بیش ازین تدبیرم	89
رباعی شمارهٔ ۹۸ : سرمایه دین و دل به غارت دادم	130
رباعی شمارهٔ ۹۹ : دوش آن بت شوخ دلربا گفت به چشم:	85
رباعی شمارهٔ ۱۰۰ : نی دولت آنکه یار غارت بینم	95
رباعی شمارهٔ ۱۰۱ : تا کی چو گل از هوا مشوش باشیم؟	90
رباعی شمارهٔ ۱۰۲ : من باغ ارم بر سر کویت دیدم	109
رباعی شمارهٔ ۱۰۳ : از دوست مرا چون نگریزد چه کنم؟	88
رباعی شمارهٔ ۱۰۴ : در مجلس تو ز گل پراکنده‌ترم	88
رباعی شمارهٔ ۱۰۵ : درویش، ز تن جامه صروت بر کن	94
رباعی شمارهٔ ۱۰۶ : دارم عجب از غنچه دل تنگ که چون	88
رباعی شمارهٔ ۱۰۷ : خواهم شبکی چنانکه تو دانی و من	113
رباعی شمارهٔ ۱۰۸ : زیر و زبر چشم ترا بس موزون	81
رباعی شمارهٔ ۱۰۹ : مهمان شماعیم نظر با ما کن	103
رباعی شمارهٔ ۱۱۰ : شاها به خطای اسب اگر شاه ز زین	96
رباعی شمارهٔ ۱۱۱ : تا کی پی هر نگار مهوش، سلمان،	110
رباعی شمارهٔ ۱۱۲ : عمری ز پی کام دل و راحت تن	83
رباعی شمارهٔ ۱۱۳ : عالم همه سرنگون توانم دیدن	100

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

رفتی و نگاه خسته را غَم تَر کرد
حال من دلشکسته را بدتَر کرد

چون باد خزان به هستی ام پنجه گشود
شاخه گُلِ امید مرا پَرپَر کرد

این دفتر نانوشته را بست به قَهر
این قصه یِ ناشنیده را آخَر کرد

دل گفت که بی تو می دهد جان هر دم
جان داد که رفتن تو را باوَر کرد

شبگرد دل از فراغ تو پُر خون شد
رفتی و نگاه خسته را غم تَر کرد

« محمد رضا شرعی »
شبگرد

تازه ترین نقدها

علی معصومی در سر منشاء دیوانگی

سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی

معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام و سپاس مجدد

طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی

معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ

طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را

مشاهده تمام نظرات و نقدها

آرشیو

ویدئو

فایل صوتی

کانال تلگرام