🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۰۷/۱۸ |
| تعداد شعر: | 94 |
| تعداد مطالب: | 34 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۹/۳۰ |
(بمناسبت بیستمین سالگرد زلزله ویرانگر زیرکوه- قاین)
دوش ديدم «شاسكو» را در خروش
بودش اندر سينه فريادي خموش
از دَمش گويي ستونها خاسته
تخت جمشيدي ز نو آراسته
يا چو شير دردمندي شام دَي
رفته از كف شِبلها و جفت وي
خويشتن هم زخم ديده در غزا
تير در پهلو، شكسته دست و پا
گَه كند آهنگ يورش بر عدو
گَه برد ناچار، كين در خود فرو
گه به پاخيزد در او طوفان خشم
گه فرو پوشد ز بدكردار، چشم
برزمين بنشسته محكم سر فراز
با مهابت، خشمگين، پر عزّ و ناز
گر چه آرام است آن شير يله
در درونش هست شور و وِلوِله
اين تكان و اضطراب و جنب و جوش
خيزد از او چونكه صبر آيد به جوش
رفته است ازكف قرار شاسكو
نيست در كف اختيار شاسكو
چون كه بگشايد دهان خويش، او
مرد واحشامش رود در آن فرو
چون هزار و سيصد و هفتاد و شش
شد ز هجرت بعد آن خورشيد وش
بيست بگذشته چو از ارديبهشت
بر قهستان چرخ دون گرديد زشت
بشنو اينك شمّه يي زان فاجعه
از زبان شاهدان واقعه:
«ظهر سيّم چون گذشت از ماه خون
پيش چشم ما زمين شد واژگون
آسمان شد تيره از طوفان خاك
خانه ها ويران، زمين شد چاك چاك
همچو تندر آسمان غرّيد، زار
دشت لرزيد آمد اندوهي به بار
همزمان با ابن سعد بي حيا
چون درآمد در زمين كربلا
كربلائي شد به پا در «زير كوه»
در خروش و جنبش آمد شاسكوه
زان جسارت خون خلق آمد به جوش
كوه و صحرا گفتي آمد در خروش
خود نگشته ظهر عاشورا، عيان
گشت عاشورا به عاشورائيان
بازمانده بي پناهان، دربدر
بر كمر دستي، دگر دستي به سر
بس – عزيز ازدست رفته – دل فگار
مانده با جمعي يتيم داغدار
كشته و زخمي است اينجا بي شمار
نيست اين درياي ماتم را شمار..»
پس حسيني مسلكان همچون امام
خود به پاكردند در صحرا، خيام
تا شود بار غم آنان سبك
غم شود از ياد مظلومان، تنك
شاسكو اي شاسكو فريادكن!
بغض پنهان از گلو آزاد كن!
شاسكو فرياد زن بهر خدا
چون كه بند از بند ما كردي جدا
شاسكو اي مظهر صبر همه!
از چه مي‌بينم تو را پر واهمه ؟
لاجرم نامردمي‌ها ديده اي
زشتكاري ها، بدي ها ديده اي
شاسكو اي كوه طور عارفان!
اي زيارتگاه خيل مؤمنان!
اي امانت‌دار اولاد رسول
اي نگهدارنده دُرّ بتول
اي به هر كُه يافته تو سروري
بر نگين مصطفا انگشتري
در بهاران سينه ات پر درد شد
وان دل گرم تو ناگَه سرد شد
بفض ها را در گلو انباشتي
راز خود از ما تو پنهان داشتي
سينه سبزت چرا آمد به درد ؟
وان دل تنگت چرا فرياد كرد ؟
شاسكو آرام گير و رام شو!
چون هميشه مرهم آلام، شو!
بس كن اين خشم و خروش هرزه را
اين تكان و اضطراب و لرزه را!
داني آيا هيچ ؟ طوفان كرده اي
آلونك ها بس چه ويران كرده اي
صد هزاران دل ز تو گشته كباب
بس كه كشتي مردمان را بي حساب
دامن سبز تو بُد عنبر سرشت
خاك خوشبوي تو بُد رشك بهشت
نهرها از جوشش فيضت روان
بوده از پارينه ها تا اين زمان
دشت «بُهناباد» هم، تا «اردكول»
يافته از جاري فيضت شمول
پاي تا سر جملگي دار و درخت
با شگفتي رُسته اند از سنگ سخت
باغ آويز است گويي در عدن
سينه «اسفاد» و «آويز» اين چمن!
شاسكوه اي رشته‌كوه پايدار!
اي چو عزم مردم خود استوار
اي گرفته نام، از تو زير كوه!
قاين از تو يافته فرّ و شكوه
اي نگينت رشك شاهان جهان!
برتر از ملك سليمان است آن
اي تو شيران را ز مرد و زن كُنام
شازده، يا شااسدكوهي كدام؟
از چه روي اينك چنين برتافتي؟
روي قهر خويش بر ما تافتي!
دامن افشاندي بر اين جمع پريش
زخمشان را ريش‌تر كردي ز پيش
اي سپهر آزرم تاكي كم كني ؟
بر چنين مردم همي استم كني!
دردمند است اين جماعت شاسكوه!
در فلاكت بوده دايم زيركوه
فقر و بيماري و قحطي و بلا
از هميشه بوده نامي آشنا
جز نجابت، عزّ ايمان و شرف
نيست اينان را دگر نقدي به كف
شيخ و ملاّ جمله دانش پرورند
مرزبانان دلير كشورند!
در سخنداني و فرهنگ و ادب
چون ببيني شان بماني در عجب
اي امام المسلمين پور علي !
اي كه نامت هم، شده چون او، علي
اي خراساني امام بي ستوه!
اي دلت چون شير و عزمت همچو كوه!
اي ولي امر ما در روزگار
شوكتت بادا هماره برقرار!
تسليت بادا تو را اين واقعه
هم امام عصر را در جامعه
ياور حقّي و حقّت يار باد!
وين مصيبت بر دلت هموار باد!
بازمانده مردم بي سرپرست
در بناي صبرشان نايد شكست
زانكه چون تو، هست آنان را به سر
رهبري از خويشتن دلسوزتر
آن كه گر جويد «پژوهنده» بسي
در جهان، بهتر نمي يابد كسي.
23 / 2 / 1376 مشهد.
پ. ن:
شاسکو، رشته کوه فاصل بین دشت اسپده و دشت حاجی آباد زیرکوه از شهرستانهای قاین.
نامهای داخل گیومه روستاهای پرجمعیتی است که در آن زلزله ویران شدند.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
امیر راهین در افق
سپاس جناب راسخ
امیر راهین در افق
درود استاد لاهیجی سپاسمندم از نکته نطرات ونقدعالیتان زحمت کشیدید
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
اردیبهشت 22, 1396
سلام
شعر را دوباره هم خواهم خواند ؛ دوباره میآیم انشاء الله
عجٌل الله تعالی فرجه
این جشن بزرگ بر جناب عالی و خانواده محترم مبارک باد
شعرتان بیش ، عیدتان افزون
پاسخ
اردیبهشت 23, 1396
سپاس استاد!
بنده هم اعیاد مبارک شعبانیه، بخصوص میلاد منجی منتظر را بشما و همه موالیان تبریک میگویم، شاد و سالم باشید
پاسخ
اردیبهشت 23, 1396
سلام و عرض ارادت محضرتان استاد پژوهنده ی گرامی
شعر نغز و فاخرتان را خواندم
بسیار عالی و پاک سرودید
بهره می برم در محضرتان
سر بلند باشید به مهر
پاسخ
اردیبهشت 23, 1396
ممونوم جناب مهدی پور عزیز لطف فرمودید. زنده باشید
پاسخ
اردیبهشت 23, 1396
سلام جناب پژوهنده
زیبا و حزین سرودید
درود برشما و هم استانی های خراسان جنوبی
پاسخ
اردیبهشت 23, 1396
ممنونم جناب صادقی. لطف فرمودید، خوب، سوژه بالاتر از حزین است. عمق و وسعت آن وحشتناک بود.
پاسخ
اردیبهشت 23, 1396
سلام و درود بر یار فرزانه شاعر
چناب پؤوهنده گرانمهر
ممنونم از اینکه با قلم توانای خود واقعه ی تلخی را ثبت کردید و همدردی شما با مردم در آن مصیبت بزرگ ستودنی ست.
مدتی ست که بیشتر ایام هفته را در مسافرت بسر می برم و محروم از اشعار گرانسنگ دوستان .
در پناه خدا شاد زی
پاسخ
اردیبهشت 23, 1396
بله درک میشود. دعای خیر دوستان پشت سر شماست استاد، ممنون از ابراز محبتتان
پاسخ
اردیبهشت 24, 1396
درود بر شما
بهره مند شدم از قلمتان
قلمتان گلباران
پاسخ
اردیبهشت 24, 1396
لطفتونه ممنون، کاش می فرمودین کجاهاش
پاسخ
بستن فرم