برنادت

درود بر مانای عزیز
سپاس از این شعر زیبا و یک سوال اینکه سالها پیش کتاب آهنگ برنادت را خواندم و فیلمی قدیمی هم که بر اساس همین کتاب بود دیده ام اما خیلی یادم نیست و سوالم اینست که ارتباط مونالیزا و برنادت در این شعر چیست؟
راستش از سپید زیاد سر در نمی‌آورم شاید اصلا سوالم هم احمقانه باشد ولی خوب بهر حال دانستنش خیلی بهتر است.
شاد و سلامت باشید دوست من
🙏🙏🙏🌺🌺🌺

مجالش ندادیمگفتیم تیغ سکوت بر این گلوی جیغ بزنیددیدیم با چشمهایش سرود مسیحا سر می دهدمسلولش کردیم و گفتیم :قدیسه ای بود که قدر آب را می دانست….ترکیبی هوشمندانه و ظریف از رازآلود بودن تصویری از عشق و تعصب … عشقی که در وجود دو فرد با جایگاهی متصل به زمین و به آسمان ریشه یافته بود و تعصبی که در زمین می لولید . این ترکیب معنویت را در تن آدمی تجسم بخشیده وحسی معلق برای خواننده ایجاد می کند .من بسیار لذت بردم هم از شنیدن و هم از خواندنش…خوانش اثر بسیار مطلوب بود کاملا بر حس آن نشسته بود .درود بر شما

درود
نکته ی اول:
آنچه در شعر مانا همیشه مشهود است
بیش از اساطیر ،اهنگ درونی کلمات است که اغلب با واج آرایی شکل میگیرد،والبته شناخت مرزی که واج آرایی مصنوعی نشود کاملا به پختگی رسیده است
برای مثال:
بر بوم تقدیر بوسه های من نبود.

نکته ی دوم:
هیچ کلامی بی هدف و بی ارتباط نیست
ساخت ترکیب ها و استفاده از ترکیب ها هم بی ربط نیست

نکته ی سوم:
وقتی شعر امضای خاص شاعر را حمل میکند
(از کلمه ی نویسنده استفاده نکردم،زیرا بین شاعر و نویسنده تفاوت بسیاری میدانم)
دیگر هرکسی بی هنر سعی بر تولید محتوای زوری دارد و سعی میکند چیزی شبیه او بنویسد ،نه تنها موفق نمی شود بلکه مورد تمسخر قرار میگیرد
توصیه میکنم کسی از این شاعر نما ها سعی بر تقلید نکند،هرچند تاثیر گرفتن در زمان پختگی قلم،اتفاقا چیز جالبی است که خود همین مانا در دوره ای مثلا اشعاری شبیه سهراب می نوشت ،و ایرادی هم ندارد چون مسیر را پشت سر گذاشت و امروز از امضای ضرب قلم خودش صحبت میکنیم.

نکته ی چهارم:
این اثر با نسخه ی اورجینال خود بسیار متفاوت بود همچنان که در فایل صوتی مشخص است.

نکته ی پنجم:
مصلوبش کردیم به نظر من بسیار درخور تر بود از مسلولش کردیم،
مگر اینکه در خفا سخن از خاک به خورد برنادت دادن را مطرح کرده باشد شاعر که با سطر بعد که (قدیسه ای بود که قدر آب را می دانست) ترکیب آب و خاک بشود و اشاره به جسمانی کردن اجباری برنادت باشد در ارتباط باشد!!!
انگار شاعر از کسی در خواب کوتاهش حرف میزند که اصلا جسمانی نبود
چیزی شبیه همان الثیا ی مجید قلیچ خانی.

بیش از این چیزها بود
اما در کلاس شعری مانا گفتن همین مطالب هم پیش و پا افتاده است
و در مجموع از نظر فنی به قوت بیشتر آثار دیگر ایشان نیست
ارادتمندم.
موفق و پیروز باشید

سلام‌ مانای عزیز

فراتر از آن چیزی ست که بتوان‌ به نقد آن بپردازیم

درود و دستمریزاد آقا مهرداد بزرگوار …
لذت بردم👏👏👏🌺🌺🌺

گاهی سروده ازقالب وآرایه وحتی مضمون فراترمی رود.درست مانندتنفس هوایایک شیرینی خوش طعم وِدلپذیرکه شیرینی آنهابرپرداختن به اجزاء وارکان
ارجح است.کارهای یک استادکامل اینچنین است.برقرارباشید🙏🌹🌺🌳

سلام
و
عرض احترام

بسیار زیبا، روان و دلنشین
لذت بردم از این سروده ی قشنگ

قلمتان نویسا
و
شاعرانگی هایتان مستدام…🌹🌱

درود مهرداد عزیز
بسیار شیوا و قابل تامل سرودی
موفق باشی برادر 🌺🌷🌹🌸🌸

به گمانم همه اش زیر سر چشم تو بود.

که دوباره شهر آشوب شده.

امین غلامی (شاعر کوچک)
اینستا (amingh68)

درود بر شما
بهره بردم با آرزوی توفیق الهی برای شما 🌷🌷

گلوی آزادگی ات را بر دار خود شیفتگانی دیدم که شالیزارگیسوی قدیسان را باخون ابیاری کردند!
راستی بهای آزادگی ات چند؟
از خودم پرسیدم!
چرااااااا؟
آنان که خود روبهان روسیاه تاکستانند!
ودندان های تیزشان نای ازادی را نشانه می رود
راستی بهای آزادگیت به چند؟
!!!!
شعر زیبای شما همواره چون رود جاریست
زیبا بود
👏👏