🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۰۷/۱۵ |
| تعداد شعر: | 1005 |
| تعداد مطالب: | 114 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۸ |
گفتی که به لب میزنی آن آبِ روان را
دیری ست که افروخته ای آذرِ جان را
می سوزم و اِنگار برای تو مهم نیست
باید که بمیرم بزنی بوسه لبان را؟!
در کُنج دلت سیصد و سی سـال بمانم
شاید به تو ثابت کنم این عشق نهان را
بر آنکه حسود است، بپا خاسته ام من
تا مُهر زند زودتر آن چاکِ دهان را
نام تو به هر گوش رسیده، خبر آورد
باید که خریدار شدن، گوهر کان را
صاحبنظران سجده به چشمان تو آرند
من سجده کنم کعبه ی صاحب نظران را
با عشق تو من پیر شـوم؟ ماه تر از ماه
کی می کند احساس، دلم طی زمان را؟
این بارِ غمَ ت را ببرم، خانه به خانه
تا خلق ببینند چنین بارِ گران را
از بوس و شِکرخندِ دهانت خبری نیست
حالا چه شود قند دهی خلقِ جهان را ؟!!
25آذر 1392
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (18):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (25):
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
سلام اول از سارا بگویم که نام خواهر من نیز هست و از جانب ایشان
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب سپاسگزارم
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب امیدوارم حالتون خوب باشه و قطعآ انسان در سختی آفریده شده ممنونم بابت
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام مانا جان بزرگواری شما برایمان مسجل است اگر بعید می دانید پس احتمالا اشکال از حقیر
