🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
وارونه افتاده بودم
و ابتدای جهان گم شده بود
دست و پا میزدم برای رسیدن
بیآن که بدانم
بیهوده
بیهوده
بیهوده میکوشم
بستری بود جهان
نه به وسعت دستهایمان
و خوابگاهی
نه به وسعت خوابهایمان
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (12):