سگ …

در درگیری های اخیر بین مرزبانان ایران و افغانستان یکی از شیوخ طالبان اظهار لحیه کرده بود که «شیعه ظالم است»….بداهتآ گفتم :

شیعه ظالم نیست ، مظلوم است ؛ اما ظلم را
پوزه چون بر خاک مالد ، چنگ و دندان بشکند!

*شرحی خواندنی بر عکس!
سگی که تصویرش را گذاشته ام حیوان نجیب ، مهربان و بسیار باهوش خانگی ما بود.دنیز ماده سگی بود از نژاد اصیل «کاوالیر چارلز اسپانل»….کنج حیاطمان خانه ای کوچک و اسباب بازیهایی برای خودش داشت.بیش از ده سال از اونگهداری کردیم ولی عاقبت به دلیل پیری وابتلاء به دیابت و سپس سرطان از پیشمان رفت.من وهمسرودخترم ــ بخصوص همسرم ــ بیش از حد به او دل بسته بودیم ودوستش داشتیم…..وقتی رفت کارگر افغان آوردیم و او را با اسباب بازیهایش کنار باغچه ی کوچک حیاط دفن کردیم…اما هنوز هم که هنوز است و چهار ماه از مرگش می گذرد وقتی یادش به سراغمان می آید غمگین می شویم و تلخ می گرییم. به راستی چرا دل کندن از همنوع بسیار راحت تر از دل کندن از حیوان زبان بسته است؟….بچه ها می خواستند جاگزینی برایش بیاورند که شدیدآ مخالفت کردم…واقعآ نمی دانم حضرت پرروردگار در «سگ» چه ویژگی ای گذاشته که اینقدر دلبستگی ایجاد می کند….متحیرم.

یک ربع پیش با استاد طارق خراسانی تماس گرفتم.هنوز سین و لام سلام را ادا نکرده بودم که با معذرتخواهی و گفتن اینکه نیم ساعت دیگر با شما تماس خواهم گرفت ؛ الان داریم پشم گوسفند می چینیم خداحافظی کرد!….
این پیرمرد ما هم در سراشیب عمر ، خود را گرفتار چه عیون اعمالی کرده است… احشام و اغنام و دوکارد و پشم و ….کشک!
دوست دیرین و شیرینم ؛عزیزم ؛ برادرم!شما را چه به گوسفندداری وشبانی و پشم چینی و شیردوشی و ….
خدا رحمت کناد رفتگان شما را.پدر خدابیامرزم می گفت در عهد جوانی ام در روستا دوستی داشتم که شاگرد آسیابان بود.دوره دوره ی استعفای رضاخان و شلتاق شبانه روزی محمدعلی فروغی برای به تخت نشاندن محمدرضا بود.دوست شاگرد آسیابان ما هم که سوادکی داشت و جرایدخوان روستا به حساب می آمد به هر جمع وجمعیتی که می رسید بدون در نظر گرفتن شرایط و بی ملاحظه بحث سیاسی راه می انداخت و نگاههای عاقل اندر سفیه روستاییان را ناگزیر تاب می آورد.یک روز در حین معرکه گیری اش «مش موندی آسیابان» ارباب و استاد دوست ما با دسته بیل دنبالش کرد و وقتی دستش نرسید تا به دسته بیل ببنددش فریاد بر آورد : فلان فلان شده ، تو بچه رعیت را چه به سیاست و شاه و وزیر؟ آردت را ببیز ، نانت را بخور ، آروغت را بزن……
حالا ــ بلانسبت و دور از جان و رویم به دیوار ــ حکایت ما و دوست شاعرمان است.«مش موندی» وار از این گوشه به «فوشه» پیام می فرستم: استادجان! شما را در این سراشیب حیات چه به دامداری و شیردوشی و پشم چینی؟ شعرت را بگو ،شعر پاک ات را بیا ، لایکت را بزن……..
از این گوشه در آن فوشه صدایی نمی شنوی؟صدایی از برخورد شیئی نوک تیز به توده ای سخت وچغر؟ این صدای کلنگ گور من است که گوشهای مهربانتان را می نوازدها!!…تو را خدا ول کن بیا ؛ با همان شور و احساس و صفا…..

سه گانی سرودن با مصراعهای طویل دور از قواعد سه گانی سرایی است.این را دوست ارجمندم دکتر فولادی (پدر شعر سه گانی) معتقد است…..دو سه گانی از کمین:

در تنگنای حوصله ای مخدوش
می خواستم دریغ نصیبم نیست
یک آسمان پرنده ی بازیگوش.

یا:

گفت ابراهیم را پروردگار:
ای خلیل از سربریدن در گذر
دل بریدن بود ما را در نظر.

درود استاد عزیز و فرهیخته، مثل همیشه دلنشین 👏👏👏💐💐💐

درود بر استاد خوش عمل ارجمند
بسیار زیبا جوابش را داده اید قلمتان گلباران
👏🌺👏🌺👏🌺👏🌺🌿🍃

سلام و درود و عرض ادب و ارادت
زادروز مولا رضا بر شما مبارک باد
با همه ی احترامی که برای شما بزرگوار قائل ام، در موضوع گسترش نگهداری سگ خانگی، نظر مخالفی دارم و ای کاش به جای تشویق به این کار، تقبیح آن را از شما می خواندیم.
متأسفانه چند سالی است که سگبازی به خرده فرهنگی در آمده.
در بوستان ها، خیابان ها و حتی آپارتمان ها، سگبازی، آسایش خیلی ها را از آنها گرفته و باعث اختلافات زیادی بین افراد مرتبط شده است.
دور از شما بزرگوار _ که سبک تان در این کار، متفاوت بود و شکر خدا دیگر این سرگرمی را ادامه ندادید_
برخی سگبازها با برخی کارها واقعا شور ش را در آورده اند و….
از اهل فرهنگ و ادب، انتظارها بیش تر است.
در پناه خدا بهترین ها نصیب تان ❤️🙏

از قبل اشعاری هم درباره ی سگبازی سروده بودم و می خواستم در قسمت نظرات این صفحه قرار دهم اما گفتم شاید مناسب نباشد و از این کار، پرهیز کردم و البته اگر استاد مشتاق باشند و رخصت بدهند، ممکن است بفرستم.

عشق در حاشیه ی دفتر نقّاشی من
تخم گذاشت
و من از وسوسه سرشار شدم

درودو سپاس بر استاد بزرگوارو فرهیخته ام جناب کاشانی

واقعا دست مریزاد زیبا و دوست داشتنی و لذت بخش
است بخصوص و که حال و هوای سهراب را هم تداعی می کند
🙏🙏🙏🙏👏👏👏🙏🙏🙏🙏